Διάλογος με την επικαιρότητα
Η Ανάσταση της Μελέκ Ιπέκ
Η Μελέκ Ιπέκ δεν ήταν η μόνη …
Το πατριαρχικό καθεστώς της Τουρκίας οπλίζει το χέρι του συζύγου, του πατέρα, κάθε άντρα της οικογένειας που έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου απέναντι στις γυναίκες «τους». Οι γυναίκες υφίστανται κάθε μορφή βίας και εξευτελισμού, λόγω του φύλου τους : από τα σύμβολα του μισογυνισμού που εξαναγκάζονται, λόγω κουλτούρας, να φέρουν, στην ενδυμασία τους, μέχρι το ξύλο και τις κακοποιήσεις που τις οδηγούν ακόμα και στο θάνατο. Ο σεξισμός βρίσκεται στον πυρήνα των κοινωνικών και πολιτικών θεσμών της Τουρκίας και αποτελεί τη βασική αιτία κακοποίησης και βιασμών των γυναικών και των κοριτσιών, οι οποίες ούτε στα Δικαστήρια δεν δικαιώνονται! (ας θυμηθούμε πως πριν μερικά χρόνια, το 2015 ένα δικαστήριο της Άγκυρας καταδίκασε μια κακοποιημένη γυναίκα να αποζημιώσει τον σύζυγό της γιατί, από το πολύ ξύλο που της έδωσε, το χέρι του πρήστηκε και γέμισε μώλωπες!) Η «ατίμωση» του ονόματος του πατέρα / συζύγου της οικογένειας από το κορίτσι ή τη γυναίκα (και σπανιότερα και από τον γιο αν δεν βγει «αρκετά άντρας»!) οδηγεί στο θάνατο. Ακόμα και για τα περιστατικά βιασμού, τα «ατιμασμένα» θύματα πρέπει να πληρώσουν με τη ζωή τους. Η πολιτική εξουσία, δια στόματος υψηλών στελεχών, προσβάλλει συστηματικά τις γυναίκες, «συμβουλεύοντάς» τες να είναι περισσότερο «σεμνές», αναφέροντας πως δεν πρέπει να υπάρχει Ισότητα μεταξύ των φύλων και υποστηρίζοντας πως ο βασικός ρόλος των γυναικών είναι η τεκνοποιία. Ως αποτέλεσμα αυτής της επιχειρηματολογίας του μισογυνισμού και του σεξισμού που αναπτύσσεται στο Δημόσιο Λόγο είναι η ενίσχυση κάθε επιθετικής, βίαιης έμφυλης ενέργειας.
Γενικότερα, παρατηρείται πως στο πλαίσιο του εξισλαμισμού των κοινωνικών και των πολιτικών θεσμών περιορίζονται καθημερινά τόσο σε τυπικό, όσο και σε άτυπο επίπεδο τα στοιχειώδη δικαιώματα των γυναικών (και τα ανθρώπινα δικαιώματα γενικότερα).
Οι γυναικείες και φεμινιστικές οργανώσεις, όπως και οι οργανώσεις υπεράσπισης των Δικαιωμάτων του Παιδιού και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εντός και εκτός της χώρας, καταδικάζουν την απόσυρση της «Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης», η οποία αποδεικνύεται ιδιαίτερα χρήσιμη και πάντα επίκαιρη για την αντιμετώπιση περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, όπως αυτό της Μελέκ Ιπέκ.
Η Μελέκ Ιπέκ δεν είναι η μόνη περίπτωση γυναίκας που έχει υποστεί συστηματική βία η ίδια ή / και τα παιδιά της από τον σύζυγο, δεν είναι η μόνη περίπτωση που έχει απειληθεί με θάνατο η ίδια ή / και τα παιδιά της από τον σύζυγο, δεν είναι η μόνη περίπτωση που κανένας επίσημος θεσμός δεν την υποστήριξε την ίδια ή / και τα παιδιά της …
Είναι, όμως, από τις λίγες περιπτώσεις, ή, η μόνη περίπτωση που δικαιώθηκε για την αυτοάμυνα που ανέπτυξε απέναντι στο βίαια σύζυγό της …
Δικαιώθηκε από εκατομμύρια γυναίκες στην Τουρκία και σε όλον τον κόσμο που υφίστανται κάθε μορφή ενδοοικογενειακής βίας επειδή είναι γυναίκες και τολμούν να την αψηφήσουν και να σηκώσουν το ανάστημά τους για τις ίδιες και για τα παιδιά τους.
Η Μελέκ Ιπέκ αθωώθηκε και είναι επιτέλους ελεύθερη από κάθε μορφή βίας η ίδια και τα παιδιά της.
Ας ευχηθούμε η Ανάσταση της Μελέκ Ιπέκ να σημάνει την αναγέννηση για κάθε κακοποιημένη γυναίκα και παιδί στον κόσμο, την αναγέννηση των πολιτικών και κοινωνικών θεσμών σε κάθε χώρα που διέπεται από το πνεύμα του μισογυνισμού, του σεξισμού και της πατριαρχίας
Καλή Ανάσταση σε όλες και όλους !
Ένα νέο κορίτσι μ’ ένα σακίδιο στην πλάτη περιπλανιέται και παρατηρεί. Η Αν_να, ο χαρακτήρας της ΧΕΝ Ελλάδος ταξιδεύει σ’ έναν ακαθόριστο χώρο – χρόνο και μαθαίνει ν’ αναγνωρίζει κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών. Με αφετηρία το Αν και προορισμό το Να βρίσκεται σ’ έναν διάλογο με την επικαιρότητα θέλοντας να αποκωδικοποιήσει τα γεγονότα και το πώς αυτά επηρεάζουν την κάθε γυναίκα.
Γιατί η Αν_να είναι κάθε γυναίκα που διεκδικεί ένα δίκαιο παρόν προσδοκώντας να παραδώσει στις επόμενες Άννες ένα καλύτερο μέλλον.
Ο χαρακτήρας “Άν_να” αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία της ΧΕΝ Ελλάδος και σχεδιάστηκε από τη Ζωή Μουζενίδου