16η Γυναικοκτονία
Η υπόθεση του ξυλοδαρμού αποκαλύφθηκε, έπειτα από την πρωτοβουλία των γονέων του θύματος να απευθυνθούν στις Αρχές και να ζητήσουν να διερευνήσουν τα χτυπήματα που έφερε στο σώμα της. Ειδικότερα, στις 8 Δεκεμβρίου, τρεις ημέρες δηλαδή μετά την εισαγωγή της γυναίκας στο νοσοκομείο, οι γονείς της πέρασαν την πόρτα της Αστυνομίας στην Αλεξανδρούπολη αποκαλύπτοντας τα όσα βίωνε η γυναίκα στα χέρια του συζύγου της. Οι γονείς ζήτησαν από τους αστυνομικούς να εξετάσουν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες τραυματίστηκε η γυναίκα. Τότε, ενημερώθηκε ο εισαγγελέας και έγινε έρευνα από την οποία προέκυψε πως τα τραύματα που έφερε η 29χρονη – είχε υποστεί ρήξη σπλήνας και ήπατος- είναι συμβατά με ξυλοδαρμό. Δυστυχώς, η 29χρονη, αφού υποβλήθηκε σε τέσσερα χειρουργεία, κατέληξε το βράδυ της Πέμπτης.
Μετά από μια ακόμα γυναικοκτονία μας πλημμυρίζει οργή και πόνος όχι απλά για την αδράνεια, αλλά την έμμεση συγκάλυψη του συμβάντος από τους «ιθύνοντες».
Είναι δυνατόν να γίνεται πιστευτός ο ισχυρισμός του έντρομου θύματος ότι έπεσε από τις σκάλες, όταν υπάρχουν ιατρικά ευρήματα που «φώναζαν» για ξυλοδαρμό και κακοποίηση;
Είναι δυνατόν να μην έχει γίνει αυτεπάγγελτη δίωξη για το περιστατικό;
Είναι δυνατόν να ενημερώνεται η εισαγγελία και να προβαίνει σε ενέργειες μετά από μήνυση των γονέων;
Των γονέων του θύματος, τους οποίους είχε απομακρύνει ο δράστης εδώ και χρόνια (κατά την προσφιλή τακτική των κακοποιητών συζύγων να απομονώνουν τα θύματά τους)
Είναι δυνατόν να μην έχει γίνει η παραμικρή κίνηση από τους υπεύθυνους του Νοσοκομείου; Πού είναι η κοινωνική υπηρεσίας του; Τι έκανε; Κάλεσε την αστυνομία; Ή περίμενε να κατατεθεί μηνυτήρια αναφορά για να το κάνει;
Και οι γιατροί; Πώς πήραν το ιστορικό του «ατυχήματος» από το θύμα; Μπροστά στο δολοφόνο της; Ήταν μαζί θύτης και θύμα, όταν έγινε αναφορά στις … «σκάλες»;
Οργή και πόνος μας πλημμυρίζει.
- Είναι το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που δεν είναι εκπαιδευμένο στα θέματα ενδοοικογενειακής / έμφυλης βίας;
- Ή είναι το θεσμικό πλαίσιο; Οι νόμοι, όπως λειτουργούν – ή δεν λειτουργούν- και τους δένουν τα χέρια;
Ποιος δίνει την τελική, τη χαριστική βολή στα θύματα;
Όχι. Ο γυναικοκτόνος δεν είναι μόνος του. Έχει το δικό του «υποστηρικτικό πλαίσιο». Γι’ αυτό συνεχίζει να εγκληματεί.
Γι’ αυτό και εμείς πρέπει να δημιουργήσουμε λιθαράκι – λιθαράκι το δικό μας πλαίσιο: νόμους, συλλογική συνείδηση, κινητοποίηση, δημοσιοποίηση…
Μήπως και σταματήσει επιτέλους να αιμορραγεί η χώρα μας …
Γιατί δεν μας περισσεύει άλλος πόνος, για άλλες δολοφονημένες από τους εξουσιαστές τους, γυναίκες.