Η Γυναικοκτονία στο Κουκάκι ή το ανεκπλήρωτο ταξίδι της
Η Γυναικοκτονία στο Κουκάκι ή το ανεκπλήρωτο ταξίδι της
Με τις βαλίτσες στο χέρι. Σε λίγο θα έδινε ένα οριστικό τέλος στον καθημερινό εφιάλτη της κακοποίησης, της απαξιωτικής και υποτιμητικής συμπεριφοράς που βίωνε όλα αυτά τα χρόνια. Δεν πρόλαβε… Δεν της το επέτρεψε… «Ήθελε να φύγει, την ζήλευα και την σκότωσα»… Και μετά μια δήθεν απόπειρα αυτοκτονίας.
Οργή, αποτροπιασμός και θλίψη για μια ακόμα γυναικοκτονία. Μια ακόμα γυναίκα απούσα … δεν έχει σημασία αν έπινε, ποιο ήταν το μορφωτικό του επίπεδο, η καταγωγή του, επειδή τα προσωπικά χαρακτηριστικά του κακοποιητή μηδενίζονται μπροστά στα κοινωνικά και, άρα, πολιτικά αίτια της πράξης του.
Μιας πράξης που αναπαράγεται και γεννιέται στο πλαίσιο της απαξίωσης του ενός φύλου από το άλλο, στην εξουσία και υποταγή του ενός φύλου στο άλλο. Μιας πράξης που συνδέεται με τα σεξιστικά στερεότυπα της πατριαρχικής κοινωνίας.
Η κουλτούρα της έμφυλης βίας για ακόμα μια φορά οπλίζει το χέρι του κυρίαρχου φύλου.
Η κουλτούρα της έμφυλης βίας για ακόμα μια φορά οδηγεί σε εγκλήματα κατά των γυναικών
Γυναίκες δολοφονούνται από άντρες ακριβώς επειδή είναι γυναίκες. Αυτό σημαίνει «γυναικοκτονία». Για αυτό ζητάμε τη νομική αναγνώριση του όρου στον Ποινικό Κώδικα
Με την επίσημη χρήση του όρου θα ερμηνεύεται πλέον διαφορετικά το συγκεκριμένο έγκλημα. Δε θα μπορεί να θεωρηθεί «έγκλημα πάθους» και μόνον έτσι θα αναδεικνύονται τα αίτιά του, δηλαδή, η πατριαρχική ιδεολογία που οδηγεί στη βία κατά των γυναικών.
Στη ΧΕΝ Ελλάδος πιστεύουμε ότι αναγνώριση και η ένταξη του όρου γυναικοκτονία στο δικαιικό μας σύστημα είναι απαραίτητη για τη δημιουργία ενός αναχώματος στα εγκλήματα κατά των γυναικών που γίνονται όλο και πιο συχνά πια.
Και παράλληλα με τη νομική κατοχύρωση του όρου ζητάμε να ληφθούν και άλλα μέτρα:
Ευαισθητοποίησης, τόσο των άμεσα εμπλεκόμενων φορέων, αστυνομικών, δικαστικών, υγειονομικών, όσο και των παιδιών και των εκπαιδευτικών σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης για την πρόληψη της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας.
Προστασίας και υποστήριξης των θυμάτων με αποτελεσματικές (και όχι αποτρεπτικές) ιατροδικαστικές, ανακριτικές και δικαστικές διαδικασίες και με δημιουργία κατάλληλων δομών φιλοξενίας για τις κακοποιημένες γυναίκες και τα παιδιά τους.
Ουσιαστικών αλλαγών σε θεσμικό επίπεδο, όπως, μεταξύ άλλων, η δημιουργία Παρατηρητηρίου για τις γυναικοκτονίες από τους επίσημους κρατικούς φορείς, στο οποίο θα συμμετέχουν με συμβουλευτικό ρόλο και γυναικείες / φεμινιστικές οργανώσεις.
Γιατί μόνον έτσι:
Θα μπουν τα θεμέλια της ανατροπής της κουλτούρας της έμφυλης βίας.
Θα επανανοηματοδοτηθούν οι κοινωνικές σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων.
Θα αποτραπεί η έμφυλη ανισότητα, η κακοποίηση των γυναικών και ο φόβος.