Διάλογος με την Επικαιρότητα
Όταν το θύμα πρέπει να τρέπεται σε φυγή …
Αρνήθηκε να φύγει από το σπίτι της και να πάει σε δομή …
Και όταν στο δράστη επαναχορηγείται το όπλο του, επειδή δεν το χρησιμοποίησε στο περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας, στο οποίο αθωώθηκε, σύμφωνα με την Ανακοίνωση του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας
Η ενοχοποίηση του θύματος και η «απαλλαγή» όλων όσων είχαν τη δυνατότητα να το προστατεύσουν και δεν το προστάτευσαν μας οδηγούν να αναρωτηθούμε για μια ακόμα φορά για την αποτελεσματικότητα των μέτρων και των αποφάσεων που λαμβάνονται.
Αναρωτιόμαστε γιατί θα πρέπει το θύμα, η κακοποιημένη και απειλούμενη γυναίκα να αλλάζει περιβάλλον; γιατί να είναι αυτή που θα πρέπει να φύγει από το σπίτι της (και πολλές φορές μαζί με τα παιδιά της) και να μην κρατείται ο θύτης;
Πού είναι η πρόληψη όταν ο δράστης αφήνεται ελεύθερος;
Με ποιον τρόπο εξασφαλίζεται η σωματική ακεραιότητα του θύματος, όταν ο δράστης οπλοφορεί και μάλιστα νόμιμα;
Η γυναίκα δυο ημέρες πριν τη δολοφονία της είχε υποβάλει εκ νέου μήνυση για ενδοοικογενειακή βία. Ο δράστης διέφυγε. Ποιος έχει την ευθύνη για τη μη σύλληψή του, όταν λίγες ώρες αργότερα η γυναίκα πέφτει νεκρή από τα πυρά του;
Μία ακόμα γυναικοκτονία που δεν εμποδίστηκε, μια ακόμα νεκρή γυναίκα που το πάλεψε για να σωθεί και δεν της το επέτρεψαν οι συνθήκες. Τρία ακόμα μη ορατά θύματα: τα δύο παιδιά της, που βρίσκονται στην εφηβεία και μένουν ορφανά, βυθισμένα στον πόνο και τη φρίκη και η μητέρα της νεκρής που θρηνεί το μοναχοπαίδι της.
Ναι οι γυναίκες των οποίων απειλείται η ζωή τους από πρώην και νυν συζύγους, έχουν «πάρει το μήνυμα» και πλέον μιλάνε, αντλούν δύναμη και απευθύνονται στις Αρχές.
Αλλά είναι στο χέρι των Αρχών η πρόληψη των γυναικοκτονιών να γίνει επιτέλους πράξη, με ορατές και άμεσες ενέργειες διάσωσης των καταγγελλουσών. Είναι στο χέρι των ιθυνόντων να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα …