Έτος: 2019

Από τις 17 έως τις 22 Νοεμβρίου 2019 η ΧΕΝ Ελλάδος συμμετείχε στο 29^ο Συμβούλιο της Παγκόσμιας ΧΕΝ στο Γιοχάνεσμπουργκ της Ν. Αφρικής, με θέμα «Οι νέες γυναίκες μετασχηματίζουν τις δομές ισχύος για την ισότητα των φύλων».

Εκπρόσωποι από 80 εθνικές ΧΕΝ, παρατηρητές και συνεργάτες, που στο σύνολό τους ήταν πάνω από 500 συμμετέχοντες, σχεδίασαν από κοινού το μέλλον της Οργάνωσης παγκόσμια και τον οδικό χάρτη για την επίτευξη του τολμηρού συλλογικού στόχου έως το 2035 για έναν κόσμο συμπερίληψης, έναν κόσμο ειρήνης, δικαιοσύνης και ισότητας, όπου οι νέες γυναίκες ηγούνται των θετικών αλλαγών.

Η αντιπροσωπεία της ΧΕΝ Ελλάδος κατέθεσε πρόταση ψηφίσματος για την υιοθέτηση του όρου «γυναικοκτονία» από το κίνημα της Παγκόσμιας ΧΕΝ, η οποία θα συμβάλλει στην ορατότητα του φαινομένου, θα σηματοδοτήσει την ανάληψη δράσεων και την άσκηση πίεσης προς τις εθνικές κυβερνήσεις και τους διεθνείς θεσμούς για την πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου των δολοφονιών γυναικών και κοριτσιών εξαιτίας του φύλου τους.

Μετά την αρχική υποστήριξη από τις ΧΕΝ Ελβετίας, Γρενάδας, Βολιβίας, Αλβανίας, Αρμενίας, Μ. Βρετανίας, Μαλάουι, Πολωνίας και Πουέρτο Ρίκο, η ολομέλεια του Παγκοσμίου Συμβουλίου υιοθέτησε κατά πλειοψηφία το ψήφισμα με 194 ψήφους.

Η γυναικοκτονία (femicide) περιλαμβάνει:

• τη δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα άσκησης βίας από ερωτικό σύντροφο ή σεξουαλικής επίθεσης,
• τον βασανισμό και τη δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα μισογυνισμού,
• τα «εγκλήματα για λόγους τιμής»,
• τη δολοφονία βρεφών και κοριτσιών λόγω προίκας,
• τη στοχευμένη δολοφονία γυναικών στο πλαίσιο ένοπλων συγκρούσεων ή δράσης συμμοριών,
• την εμπορία γυναικών και κοριτσιών.

Σε πολλές περιπτώσεις η γυναικοκτονία είναι ανεκτή ή και δικαιολογείται, λόγω των έμφυλων στερεοτύπων που είναι εμφανή σε όλες τις χώρες, τις κουλτούρες και τις κοινωνικές τάξεις.

Η κατάθεση του ψηφίσματος έρχεται σε συνέχεια του αγώνα που καταβάλλει η ΧΕΝ Ελλάδος, σε συνεργασία με τα 23 τοπικά της Κέντρα σε όλη τη χώρα, με καμπάνιες και δράσεις συνηγορίας για την εξάλειψη της έμφυλης βίας (συγκέντρωση υπογραφών και ευαισθητοποίηση πολιτών για την επικύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, υλοποίηση διετούς πανελλήνιου προγράμματος «Άν_να: η βία κατά των γυναικών στο χώρο και το χρόνο»).

* Η παρουσίαση του ψηφίσματος έγινε από την κα Φραντζέσκα Αλτεζίνι,  μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της ΧΕΝ Ελλάδος.

YES to the motion of the YWCA of Greece to adopt the term “femicide” by the World Y movement

The YWCA of Greece participated at the 29^th World Council held from November 17^th-22^nd in Johannesburg, South Africa, with the theme “Young Women Transforming Power Structures for Gender Equality.”

Representatives from 80 countries, observes and special guests counting more than 500 participants, co-planned the future of the movement globally and the road map towards the realization of our 2035 goal: a world of inclusiveness, justice and gender equality where young women lead change.

The YWCA of Greece proposed a motion for the adoption of the term “femicide” by the World Y movement when referring to murders of women, because of their gender. It is our conviction that the official use of the term will actively and directly contribute to the sensitization and pressure towards national governments and institutions so that this issue is addressed.

The YWCA-YMCA of Switzerland seconded the motion and it was supported by the YWCAs of Grenada, Bolivia, Albania, Armenia, Great Britain, Malawi, Poland and Puerto Rico. The motion was adopted by the Council with 194 majority votes.

Femicide includes:

• the murder of women as a result of violence inflicted by a sexual partner or due to sexual assault
• the torture and murder of women due to misogyny
• murders in the name of “honour”
• dowry-related murders of women & girls
• the targeted murder of women & girls in conflict situations
• trafficking of women and girls

In many cases femicide is tolerated and excused due to gender stereotypes, found in all countries, cultures and social classes.

The proposition of the statement came as a continuation to the work of the YWCA of Greece and its 23 local centers of the campaigns and advocacy work on the elimination of violence against women (i.e. advocacy for the ratification of the Istanbul Convention by creating a petition, launch of the two-year program “An_na – violence against women in space and time”)

Την Τρίτη, 5 Νοεμβρίου 2019 η Πρόεδρος της ΧΕΝ Ελλάδος, κα Όλγα Γκίνη, συμμετείχε στη συνεδρίαση της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου με θέμα ημερήσιας διάταξης την ενημέρωση σχετικά με την παρακολούθηση της εφαρμογής της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης).

Κατά την παρέμβασή της η Πρόεδρος της ΧΕΝ Ελλάδος χαιρέτισε τις προσπάθειες που καταβάλλονται για την ουσιαστική ισότητα των φύλων και τόνισε ότι ο αγώνας θα πρέπει να συνεχισθεί σε κάθε επίπεδο, καθώς η Ελλάδα έρχεται τελευταία στα θέματα ισότητας.

Υπενθύμισε ότι η ΧΕΝ Ελλάδος ήταν από τις γυναικείες οργανώσεις που άσκησαν πίεση για την επικύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης σε δύο επίπεδα αφενός με τη συμμετοχή της στη συλλογική προσπάθεια των οργανώσεων για την ενημέρωση των κοινοβουλευτικών κομμάτων αφετέρου στο επίπεδο της κοινωνίας των πολιτών. Αναφέρθηκε στο εκπαιδευτικό υλικό της ΧΕΝ με στόχο την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών – ανδρών και γυναικών, το οποίο διαχειρίστηκαν τα 23 τοπικά της Κέντρα με αποτέλεσμα τη συγκέντρωση περισσότερων από 15000 χιλιάδων υπογραφών.

Χαρακτήρισε τη Σύμβαση ως ένα σημαντικό πρότυπο νομοθετικό εργαλείο, με πολλά καινοτόμα στοιχεία και τόνισε ότι όσο σημαντική ήταν η επικύρωσή της το ίδιο σημαντική είναι και η παρακολούθηση της εφαρμογής της.

Αναφέρθηκε συγκεκριμένα:

1. Στη ανάγκη κατάλληλης στελέχωσης του μηχανισμού παρακολούθησης για την εφαρμογή της Σύμβασης, τονίζοντας ότι θα πρέπει ιδανικά να συμμετέχουν εμπειρογνώμονες με εξειδίκευση στα γυναικεία θέματα, αλλά και οι γυναικείες οργανώσεις, οι οποίες έχουν τεχνογνωσία και μπορούν να εισφέρουν με τις προτάσεις τους.
2. Στην αναγκαιότητα σχεδιασμού πολιτικών πρόληψης στην εκπαίδευση με ενημερωτικά προγράμματα για παιδιά και εφήβους με τη συνεργασία των γυναικείων οργανώσεων, των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων, καθώς και των συλλόγων διδασκόντων ώστε να εξαλειφθούν τα έμφυλα στερεότυπα και να επιτευχθεί η ουσιαστική ισότητα των φύλων. Η ίδια η σύμβαση άλλωστε αναδεικνύει την ανάγκη εκπαίδευσης της νεολαίας στο θέμα της ισότητας των φύλων.
3. Στην ανάγκη ενίσχυσης των διαδικασιών εκπαίδευσης, ευαισθητοποίησης και κατάρτισης των αστυνομικών οργάνων και των δικαστικών λειτουργών, καθώς τα αστυνομικά όργανα είναι εκείνα που έρχονται σε πρώτη και άμεση επαφή με τα θύματα έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας και οι δικαστικοί λειτουργοί είναι σημαντικό να λαμβάνουν υπόψη τους, όταν κατηγορούνται γυναίκες, εάν αυτές υπήρξαν θύματα ενδοοικογενειακής βίας ή ενήργησαν υπό το καθεστώς νόμιμης άμυνας, όπως αυτό περιγράφεται στον Ποινικό Κώδικα.
4. Στην ανάγκη δημιουργίας νέων υπηρεσιών και προγραμμάτων στήριξης για την εργασία και κοινωνική ένταξη των γυναικών που έχουν επιβιώσει από καταστάσεις βίας.

Η Πρόεδρος της ΧΕΝ Ελλάδος έκλεισε την παρέμβασή της με τη δέσμευση ότι η ΧΕΝ, ως μια από τις παλαιότερες γυναικείες, εθελοντικές, οργανώσεις στην Ελλάδα και παγκόσμια, που έχει σαν Καταστατικής της αρχή και όραμα ένα κόσμο συμπερίληψης, όπου η δικαιοσύνη, η ειρήνη, η υγεία, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η ελευθερία και η ισότητα προωθούνται και υποστηρίζονται από τη γυναικεία ηγεσία, θα σταθεί αρωγός σε κάθε προσπάθεια για την εξάλειψη της έμφυλης βίας.

Στη δευτερολογία της, επεσήμανε ότι πολλές γυναίκες ακόμη και σήμερα δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και το νομικό πλαίσιο που τις καλύπτει σε περιπτώσεις βίας και κάλεσε όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να ξεκινήσουν την ενημέρωση αυτή από το δικό τους μικρό περίγυρο.

Πατήστε  ΕΔΩ  για να παρακολουθήσετε τη Συνεδρίαση

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ «ΑΝ» … «ΝΑ»

Η ΧΕΝ Ελλάδος, από τις παλαιότερες γυναικείες εθελοντικές οργανώσεις στη χώρα, έχοντας πληθώρα πρωτοπόρων δράσεων στο ενεργητικό της, ξεκινάει πανελλήνιο διετές πρόγραμμα με τίτλο:

«Άν_να, η βία κατά των γυναικών στο χώρο και το χρόνο»

Στη σύγχρονη εποχή τα κρούσματα βίας κατά των γυναικών πολλαπλασιάζονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα παγκοσμίως, ανεξάρτητα από ηλικία, φυλή, τάξη, θρησκεία.

Η ΧΕΝ Ελλάδος αναδεικνύει το θέμα με οδηγό την Άν_να, ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι που κινείται στο χώρο και το χρόνο, στην οικογένεια, στο σχολείο, στην εργασία, στο δρόμο και παρατηρεί… ανθρώπινες σχέσεις, συμπεριφορές, προθέσεις. Βία τακτοποιημένη, βία καλυμμένη, βία έκδηλη κι οδυνηρή, που καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών και στιγματίζει τη ζωή τους. Πάντα και Παντού.

Η Άν_να συνεχίζει να προχωράει, αρχίζει ν’ αναγνωρίζει, μπορεί και να φοβάται, αλλά συνεχίζει… ώσπου το «ΑΝ» γίνεται «ΝΑ» και τότε…

Στόχος του διετούς προγράμματος «Άν_να» είναι η ευαισθητοποίηση, εκπαίδευση και παρέμβαση αναφορικά με το φαινόμενο και τις εκφάνσεις της βίας που υφίστανται οι γυναίκες σε όλους τους κοινωνικούς τομείς.

Η ΧΕΝ Ελλάδος, που πρωτοστάτησε στη συγκέντρωση χιλιάδων υπογραφών για την επικύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης από το ελληνικό κοινοβούλιο, συνεχίζει με το διετές πανελλήνιο πρόγραμμα «Άν_να», γιατί…

…  η βία κατά των γυναικών είναι μια ιστορία χιλιετιών που διογκώνεται, εντείνεται, κλιμακώνεται δίχως τέλος.

Πρόγραμμα “Αθηνά” – Δωρεάν Στέγαση για φοιτήτριες

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η ΧΕΝ Ελλάδος, υλοποιεί για 7^η συνεχή χρονιά (ακαδημαϊκό έτος 2019-2020) το «Πρόγραμμα ΑΘΗΝΑ – Δωρεάν Στέγαση για Φοιτήτριες» για φοιτήτριες/σπουδάστριες Ανώτατης Εκπαίδευσης από την περιφέρεια, οι οποίες αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσχέρειες.

Στο Πολυκέντρο «Αθηνά», στην Ηλιούπολη, σε ένα σύγχρονο χώρο 3000 τ.μ., και σε εγκαταστάσεις διεθνών προδιαγραφών, η ΧΕΝ Ελλάδος δημιουργεί τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις για την απρόσκοπτη πρόσβαση της νέας γυναίκας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση διασφαλίζοντας το δικαίωμά της στη γνώση.

Η ΧΕΝ Ελλάδος, γυναικεία, εθελοντική οργάνωση, ΝΠΙΔ – Ίδρυμα κοινωφελές μη κερδοσκοπικό, απευθύνεται μέσα από ποιοτικά προγράμματα και υπηρεσίες σε όλες τις γυναίκες ανεξαρτήτως θρησκείας, εθνικότητας, κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης, προασπιζόμενη τα γυναικεία και ανθρώπινα δικαιώματα, επί σειρά δεκαετιών.

Η κάλυψη των θέσεων για το Στεγαστικό Πρόγραμμα γίνεται με βάση κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια. Οι αιτήσεις και τα δικαιολογητικά θα πρέπει να αποστέλλονται ταχυδρομικά μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου 2019 στη διεύθυνση:

ΧΕΝ Ελλάδος – Αμερικής 11Ÿ106 72, Αθήνα

με την ένδειξη «Για την Επιτροπή Ξενώνα»

Διάθεση εντύπων αίτησης:

Αμερικής 11 – 106 72 Αθήνα & Μ. Αντύπα 81 – 163 45, Ηλιούπολη

Δευτέρα έως Παρασκευή (10:00 – 16:00)

& ηλεκτρονικά στην επίσημη ιστοσελίδα της ΧΕΝ Ελλάδος xen.gr

Πληροφορίες:

Δευτέρα – Παρασκευή (10:00 – 16:00)

( 210.3624291 & 210.3606530 (Δ. Παναγοπούλου) & 210.9932820 (Σ. Ιωάννου)

Email: stegastiko@xen.gr

Διετές πρόγραμμα ΧΕΝ Ελλάδος 2019 – 2021

«Η Βία κατά των Γυναικών» , μια ιστορία χιλιετιών που διογκώνεται, εντείνεται, κλιμακώνεται δίχως τέλος… Ας κάνουμε λοιπόν, την Αρχή…

Η ΧΕΝ Ελλάδος, στο 40ο Πανελλήνιο Συμβούλιο της, αποφάσισε και ενέταξε στο στρατηγικό της σχεδιασμό την υλοποίηση διετούς προγράμματος με θέμα τη Βία κατά των Γυναικών και στόχο την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση των γυναικών και της ευρύτερης κοινότητας, γενικότερα, σχετικά με τις μορφές βίας κατά των γυναικών, όπως αυτές αναδεικνύονται κάθε στιγμή και σε κάθε κοινωνικό χώρο που ζει η Γυναίκα.

Το πρόγραμμα θα πλαισιωθεί από ποικίλες δράσεις συνηγορίας και γυναικείας ενδυνάμωσης σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, οι οποίες θα ανακοινωθούν σύντομα.

Θεωρώντας ότι η έμφυλη βία, διαχρονική, διατοπική , διαταξική, κορυφώνεται, εντέλει, με τις θηλυκοκτονίες / γυναικοκτονίες, απευθυνθήκαμε αρχικά σε εξέχουσες γυναίκες επιστημόνισσες που είναι ταυτόχρονα και ακτιβίστριες φεμινίστριες, ώστε να μοιραστούν μαζί μας τις σκέψεις τους και τις απόψεις τους για το θέμα αυτό, που εμφανίζεται να παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις στις μέρες μας.

Συνεχίζουμε με την συνέντευξη της Γεωργίας Πετράκη, καθηγήτρια στο Πάντειο και Διευθύντρια του Εργαστηρίου Σπουδών Φύλου, που μας έκανε την τιμή να απαντήσει στα ερωτήματά μας.

1. Γιατί γυναικοκτονίες ειδικότερα και όχι ανθρωποκτονίες γενικότερα; Οι γυναικοκτονίες –όπως και οι παιδοκτονίες- δεν είναι ανθρωποκτονίες; Γιατί πιστεύετε πως πρέπει να το προσεγγίσουμε ξεχωριστά ως έννοια το θέμα των γυναικοκτονιών; Όλες οι δολοφονίες γυναικών θεωρούνται γυναικοκτονίες;

1.1          Τι είναι η γυναικοκτονία: Είναι ο φόνος μιας γυναίκας ή ενός κοριτσιού λόγω του φύλου του, σύμφωνα με τον ορισμό του γαλλικού λεξικού PETIT ROBERT που ενέταξε τον όρο στο σώμα των λημμάτων του, μόλις το 2015. Ο όρος είναι πρόσφατος και έγινε ευρύτερα και διεθνώς γνωστός με την λέξη στα αγγλικά femicide- ενώ υιοθετήθηκε από την εγκληματολογία μετά το 1992, χάρη στο πολύ επιτυχημένο βιβλίο με τίτλο «Femicide: the politics of woman killing». Μια συλλογή δοκιμίων που επιμελήθηκαν από κοινού η ακαδημαϊκός Τζιλ Ράντφορντ (Jill Radford) και η εγκληματολόγος Νταϊάνα Ράσελ (Diana E. H. Russell).

1.2          Η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρωποκτονιών λαμβάνουν χώρα μεταξύ των ανδρών και δεν αφορούν το φύλο του θύματος. Όμως πρέπει να γνωρίζουμε ότι η πλειοψηφία των γυναικών που σκοτώνονται, φονεύονται από άνδρες και ότι το γεγονός ότι είναι γυναίκες είναι o λόγος για τον οποίο σκοτώνονται. Παρ’ όλα αυτά συνεχίζουμε να μιλάμε για ανθρωποκτονίες, όρος που συσκοτίζει μια κατάσταση πραγμάτων όλως διόλου άνιση ανάμεσα στα φύλα. Ο όρος της ανθρωποκτονίας δεν μας λέει τίποτα για τις σχέσεις ανδρών / γυναικών. Όπως και οι όροι συζυγικό έγκλημα, ή συζυγική βία δεν μας λένε επίσης κάτι σχετικό. Άρα το γεγονός ότι τα θύματα είναι στη μεγάλη τους πλειοψηφία γυναίκες είναι αόρατο. Δεν είναι τυχαίο ότι εκτός από την ίδια την Ελένη Τοπαλούδη, (Νοέμβριος 2018) στόχος, στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης  έγινε και ο ίδιος ο όρος, ο οποίος χαρακτηρίστηκε σεξιστικός. Όμως ο όρος εξειδικεύει τον όρο ανθρωποκτονία για να αναδείξει το πρόβλημα της έμφυλης βίας. Οι όροι που χρησιμοποιούμε δεν είναι ουδέτεροι γι’ αυτό αποτελούν επίμαχα των διαφορετικών κοινωνικών δρώντων και η διαπάλη αφορά όλες τις έννοιες της κοινωνικής επιστήμης μέσα από τις οποίες εξελίσσεται και η ίδια η κοινωνική επιστήμη. Η διαμάχη για τον ορισμό των φόνων αφορά το τρόπο με τον οποίο η κοινωνία θα θελήσει να κατανοήσει το φαινόμενο ουδέτερα με όρους γενικής εγκληματικότητας ή έμφυλα φωτίζοντας  το  μηχανισμό και το φαινόμενο του μισογυνισμού: η διαμάχη των λέξεων είναι η διαμάχη των ιδεών, είναι η διαμάχη γύρω από τους νομιμοποιημένους ή μη τρόπους με τους οποίους ασκείται η κυριαρχία, ο έλεγχος και η καθυπόταξη των γυναικών.

1.3          Αν χρησιμοποιήσουμε το σωστό όρο για να ορίσουμε μια κατάσταση λέμε τα πράγματα με το όνομα τους και αυτό έχει τις συνέπειες του. Πρώτον μας επιτρέπει να αγγίξουμε μια πραγματικότητα. Κάτι που μέσα από τη δύναμη της λέξης γίνεται ορατό. Επίσης επιτρέπει να προχωρήσει η συνειδητοποίηση του προβλήματος: Αν ονομάζουμε τους φόνους γυναικών με το όνομα τους και σταματήσουν να κοσμούν τις στήλες της ποικίλης ύλης στις ειδήσεις με τους εξωτικούς παραπλανητικούς τίτλους του στυλ «τον τύφλωσε το πάθος» η πληθώρα τους και τα κοινά κίνητρα που τους υποκινούν θα τους αναδείξουν σε σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα.

Από την άλλη εάν γίνει δεκτός ένας νομικός ορισμός του φόνου θα επηρεάσει τον τρόπο που γίνεται η έρευνα, και τα κριτήρια που θα τεθούν θα διευκρινίζουν το χαρακτήρα του φόνου αν είναι ή όχι γυναικοκτονία ενώ η ύπαρξη της έννοιας θα κάνει δυνατή την εφαρμογή πιο αυστηρών καταδικαστικών αποφάσεων. Πχ στην Ελλάδα καταγράφονται απλώς από την ελληνική αστυνομία ποσοτικά τα θύματα των ανθρωποκτονιών ανάλογα με το φύλο τους χωρίς να γίνεται ποιοτική ανάλυση αυτών των δολοφονιών, έτσι ώστε να γνωρίζουμε το ποσοστό των γυναικοκτονιών ή το κίνητρο του δράστη.

2. Αν δεχθούμε ότι οι γυναικοκτονίες αποτελούν εγκλήματα σε βάρος των Γυναικών, λόγω του Φύλου τους, με διαχρονική ισχύ, όπως, λ.χ., η καύση των μαγισσών στον ύστερο μεσαίωνα στην Δ. Ευρώπη, κ.λπ., θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε κάποια κοινά στοιχεία των γυναικοκτονιών σε όλες τις εποχές; Και αν ναι, ποια είναι αυτά;

Η κυριαρχία των ανδρών πάνω στις γυναίκες είναι ένα φαινόμενο που διασχίζει τον προϊστορικό και ιστορικό χρόνο παρά τις απόψεις για ύπαρξη μητριαρχικών κοινωνιών (που εν ολίγοις οφείλονταν στις περιορισμένες πληροφορίες που ήταν διαθέσιμες τότε). Ο όρος γυναικοκτονία όπως διατυπώθηκε σε προηγούμενη ερώτηση συνιστά τοποθέτηση στη διαμάχη για τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία θα θελήσει να κατανοήσει το φαινόμενο ουδέτερα με όρους γενικής εγκληματικότητας ή έμφυλα φωτίζοντας το μηχανισμό και το φαινόμενο του μισογυνισμού. Είναι ένας όρος που με έμφαση προτείνεται από το σύγχρονο φεμινιστικό κίνημα για να φωτίσει το μηχανισμό του μισογυνισμού ως κίνητρο της φονικής κυριαρχίας όμως η απάντηση στο ερώτημα σας προϋποθέτει εξειδικευμένη επιστημονική έρευνα. Δηλαδή να ερευνηθούν οι μηχανισμοί που κινητοποιούν κάθε φορά το μίσος ενάντια στις γυναίκες Πχ το δημοτικό μας τραγούδι βρίθει τραγουδιών ποιημάτων που αναφέρονται σε φόνους ενάντια στην αμαρτωλή κόρη, σύζυγο κλπ. Επίσης το μίσος ενάντια στις γυναίκες είναι δολοφονικό σε εντυπωσιακές αναλογίες σε χώρες απομακρυσμένες από την κουλτούρα μας. Όμως είναι η ίδια ρίζα που πρέπει να καταπολεμηθεί, Μια πατριαρχική κοινωνία που περιφρονεί τις γυναίκες θεωρώντας τις ιδιοκτησία του άνδρα, καθιστώντας έτσι την φυσική εξολόθρευση τους πιο αποδεκτή ή ανεκδοτολογική. Αυτή η κοινή πατριαρχική ρίζα έχει το ίδιο αποτέλεσμα που είναι η απόκρυψη του βασικού μηχανισμού που οδηγεί στο φόνο. Επίσης μπορούμε να δούμε ως γυναικοκτονίες, την εθελοντική αυτοκτονία των γυναικών που έμεναν χήρες στις Ινδίες. Σύμφωνα με το άγριο έθιμο sati που υποχρέωνε τις γυναίκες να θυσιαστούν στη νεκρική πυρά του συζύγου τους. Ο Μαχάτμα Γκάντι, ο ηγέτης της ινδικής ανεξαρτησίας, ήταν ο πρώτος που είχε θέσει τις βάσεις αλλαγής νοοτροπίας για τα δικαιώματα των γυναικών και τον τρόπο που αντιμετωπίζονται από την κοινωνία.

3. Ποια πιστεύετε ότι είναι τα διαφοροποιητικά στοιχεία, αν υπάρχουν, στη σύγχρονη εποχή; Ποια είναι αυτά τα στοιχεία που θεωρείτε ότι μπορεί να ενισχύουν τη βία κατά των γυναικών, σήμερα, έως και τη θανάτωσή τους; Και ποιος ο ρόλος της «κρίσης», σε σχέση με τις γυναικοκτονίες στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια;

3.1 Σήμερα οι γυναικοκτονίες είναι αντικείμενο προσοχής και γίνονται ορατές από τις κοινότητες –άνδρες και γυναίκες- που είναι ευαισθητοποιημένες στα προβλήματα της χειραφέτησης των γυναικών. Ο φόνος μιας γυναίκας παλαιότερα μπορούσε να περάσει ως αρρώστια, ή ως ατύχημα κάτι που ισχύει και σήμερα με τα λεγόμενα εγκλήματα τιμής.

3.2. Η έμφυλη βία αυξάνεται κατά τη κρίση, όπως και όλες οι μορφές βίας. Όμως, δεν υπάρχουν ολοκληρωμένα και συγκριτικά δεδομένα για την έκταση και τη φύση της βίας προς τις γυναίκες, διότι οι περισσότερες δεν καταγγέλλουν τη βία που υφίστανται· άλλωστε ούτε ενθαρρύνονται να το κάνουν. Η έλλειψη πλήρων και συγκρίσιμων στοιχείων σ’ αυτό τον τομέα χαρακτηρίζει όλη την ΕΕ και όχι μόνο την Ελλάδα. Άρα, η όποια αύξηση που καταγράφεται, αφορά την αύξηση των καταγγελιών, που, βεβαίως, δείχνει μια κάποια πρόοδο σε σχέση με την απονομιμοποίηση της βίας προς τις γυναίκες.

3.3. Έχει υποστηριχτεί ότι το άγχος που προκαλεί η ανέχεια κάνει τους άνδρες βίαιους απέναντι στις γυναίκες. Κατά τη γνώμη μου αυτή η ερμηνεία δικαιολογεί κατά ένα τρόπο τους θύτες και μεταβιβάζει την ευθύνη σε κάτι πιο γενικό και απρόσωπο (πχ την οικονομική κρίση). Η οικονομική κρίση αυξάνει την πίεση στους παραδοσιακούς ρόλους των ανδρών ως «κουβαλητών» στο σπίτι και ενδεχομένως τούς δημιουργεί κρίση, που μπορεί να βιώνεται ως αμφισβήτηση του ανδρισμού τους και της ατομικής τους αξιοπρέπειας. Το μοντέλο της γυναίκας «κουβαλήτριας» και του μη εργαζόμενου άνδρα δεν είναι πλέον περιθωριακό στην ελληνική κοινωνία. Όμως, η βία αποτελεί την πλέον ακραία έκφραση άσκησης εξουσίας ανάμεσα στα φύλα και ίσως μπορούμε να υποθέσουμε ότι μέσω υποκαταστάσεων έρχεται να καλύψει το «κενό εξουσίας» που δημιουργείται κατά κάποιο τρόπο, λόγω της οικονομικής κρίσης για τους άνδρες θύματα της κρίσης. Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι η βία κατά των γυναικών είναι διαταξική και φαίνεται ότι οι μηχανισμοί της, αν και ενεργοποιούνται σε διαφορετικές περιστάσεις κατά κοινωνική τάξη —μην ξεχνάμε και κατά φυλή, χώρα— έχουν ένα κοινό υπόβαθρο, αυτό της κυριαρχίας, της άσκησης εξουσίας πάνω στον Άλλο και της επιβεβαίωσης της. Είναι ο ολοκληρωτικός μηχανισμός ελέγχου και καθυπόταξης των γυναικών που τις καθιστά έρμαια της «δύναμης» των ανδρών. Άρα η βία κατά των γυναικών συνιστά εσωτερικό, καλά κρυμμένο πυρήνα της πατριαρχίας, κρυμμένο στα άδυτα της ιδιωτικότητας της Αγίας Οικογένειας.

4. Τελειώνοντας, θα θέλαμε να μας σχολιάσετε, αν νομίζετε πως, με αφορμή την έμφυλη βία και τις γυναικοκτονίες, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μια «επανάκαμψη» του γυναικείου / φεμινιστικού κινήματος στη χώρα μας; (επανάκαμψη ως προς τη μαζικότητα, τις διεκδικήσεις και τον ακτιβισμό που είχε γνωρίσει, κυρίως, την δεκαετία του 1975 – 1985)

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια επαναδραστηριοποίηση γυναικείων και φεμινιστικών ομάδων πράγματι γύρω από τα θέματα της βίας κατά των γυναικών, των βιασμών, των γυναικοκτονιών. Σε διεθνές επίπεδο επίσης εμφανίζονται ενδιαφέρουσες κινητοποιήσεις ενώ σε πολλές χώρες και της Ευρώπης αλλά και της Ασίας-δυστυχώς όχι στην Ελλάδα- το κίνημα ΜεΤοο έρχεται να ανατρέψει τη κουλτούρα της σιωπής, της ενοχής και της περιφρόνησης του λόγου των γυναικών. Επιπλέον η σημασία αυτού του κινήματος χειραφέτησης, είναι ότι τοποθετεί –εγκαθιστά το πρόβλημα στο δημόσιο χώρο, το κάνει ορατό βοηθώντας τη κοινωνία να συνειδητοποιήσει, να κατανοήσει πόσο μαζικό είναι το φαινόμενο της σεξουαλικής βίας. Άρα να το αναγνωρίσει ως κοινωνικό πρόβλημα βγάζοντας το ανεπιστρεπτί από την ιδιωτικότητα της οικογένειας και των ατομικών συμπεριφορών.

Οι εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες που έχουν μιλήσει δεν είναι όλες, μακριά από αυτό, φεμινίστριες, αλλά ο λόγος τους έχει φεμινιστική δυναμική και υπόβαθρο και νομιμοποιεί τους αγώνες που διεξάγονται από τις ακτιβίστριες του φεμινισμού για περισσότερο από σαράντα χρόνια. Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι η συνάντηση ανάμεσα στον φεμινισμό, ένα μειοψηφικό κίνημα και την πληθωρική έκρηξη του λόγου των γυναικών που καταθέτουν επώνυμα ή ανώνυμα τις ιστορίες παρενόχλησης, βίας, κακοποίησης που είχαν υποστεί στο παρελθόν και για τις οποίες ντρέπονταν να μιλήσουν.

ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΕΤΡΑΚΗ

Το 1982 πολλές γυναίκες από το Π. Φάληρο πήγαιναν στη ΧΕΝ Αθηνών και επωφελούντο από τα Προγράμματά της.

Την ίδια περίοδο στο Παλ. Φάληρο δεν υπήρχε φορέας, που να καλύπτει τις ανάγκες της γυναίκας. Βλέποντας το κενό της περιοχής, αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα Τοπικό Κέντρο, για να επωφεληθούν οι ίδιες, αλλά και πολύ περισσότερες γυναίκες από το Π. Φάληρο.

Η πρωτοβουλία αυτή στηρίχθηκε από το Σωματείο της ΧΕΝ Αθηνών και στέφθηκε με επιτυχία. Αρχικά, ο αριθμός των μελών ήταν 500 γυναίκες, αργότερα ελαττώθηκαν και σήμερα είμαστε περίπου 200 μέλη.

Οι ανάγκες του Κέντρου από τότε έως σήμερα καλύπτονται, εθελοντικά και με προσωπική δουλειά σε πολλές περιπτώσεις.

Τα Προγράμματα του Κέντρου μας κινούνται όπως τότε και σήμερα σε δύο άξονες.

Α) Τα Αναπτυξιακά Προγράμματα:

Είναι Προγράμματα προσφερόμενα από τη ΧΕΝ εθελοντικά, όπως: Ενισχυτική διδασκαλία, Ομάδες Βιβλίου, μαθήματα Ελληνικών, διαλέξεις, ομιλίες με διάφορα θέματα (λογοτεχνία, υγεία, διατροφή), μαθήματα πρώτων βοηθειών σε συνεργασία με διάφορους φορείς όπως είναι το ΠΙΚΠΑ Βούλα και ο Ερυθρός Σταυρός.

Επίσης, γίνονται Σεμινάρια στην Αγγλική γλώσσα με θέμα: «Αποτελεσματική επικοινωνία στο χώρο των επιχειρήσεων» και Βιωματικά σεμινάρια με θέμα: «Γνωρίζοντας τον εαυτό μας». Επιπλέον, συμμετέχουμε σε όλες τις εθελοντικές Διακεντρικές δράσεις του Σωματείου της ΧΕΝ Αθηνών, συλλέγουμε πλαστικά πώματα για αγορά αναπηρικών αμαξιδίων και κάνουμε δημιουργική απασχόληση σε παιδιά στη Στέγη θηλέων «Αγ. Αλέξανδρος»

Β) Τα Επιμορφωτικά Προγράμματα:

Στο Τοπικό μας Κέντρο έχουμε προγράμματα όπως:

Γυμναστική, χορό, ξεναγήσεις, εκδρομές, ζωγραφική, κοπτική – ραπτική, χειροτεχνίες – κόσμημα, κατασκευή κεριού, ομάδες ψυχολογίας, εκδηλώσεις, πλέξιμο και παλαιότερα διοργανώναμε Χριστουγεννιάτικο Bazaar.

Το Κέντρο της ΧΕΝ Νέας Σμύρνης, έχει ζωή 30 χρόνων περίπου. Ιδρύθηκε από μία μικρή μερίδα γυναικών, που αρχικά συνυπήρχαν σε σπίτια, αργότερα όμως ο Δήμος τους παραχώρησε έναν χώρο, στον οποίο συστεγάζονται και άλλοι δύο (2) σύλλογοι.

Σήμερα, τα μέλη της ΧΕΝ Νέας Σμύρνης έχουν το χώρο και την ενεργή συμμετοχή των μελών της, που απαιτούνται για να υλοποιηθούν τα προγράμματά της, τα οποία είναι οι συναντήσεις των Ομάδων Βιβλίου, μαθήματα Γερμανικών, ομιλίες, επιμορφωτικές διαλέξεις, συνεργασίες κ.α.
Η ΧΕΝ Νέας Σμύρνης αποτελείται περίπου από 50 μέλη.

Τα τελευταία 8 χρόνια συμμετέχουμε στο Διακεντρικό πρόγραμμα «Κανένα Παιδί χωρίς Γάλα» του Σωματείου της ΧΕΝ Αθηνών συγκεντρώνοντας γάλα εβαπορέ για τα παιδιά του 49^ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών, ενώ μέσω του προγράμματος «Άλλαξέ το και χάρισέ το» πλέκουμε κουβέρτες και ζιπουνάκια για βρέφη.

Ένα ακόμη ενδιαφέρον πρόγραμμα του Τοπικού Κέντρου της ΧΕΝ Νέας Σμύρνης είναι οι «Πράσινες ιδέες», καθώς ασχολείται με το περιβάλλον, τη χλωρίδα και την πανίδα της χώρας.

Τέλος, η ΧΕΝ Νέας Σμύρνης συμμετέχει ενεργά στις Διακεντρικές Ομάδες και συναντήσεις του Σωματείου της ΧΕΝ Αθηνών, όπως είναι το πρόγραμμα δημιουργική απασχόλησης στο Κατάστημα Κράτησης Κορυδαλλού και το Κυριακάτικο Τραπέζι για μονογονεϊκές οικογένειες.

Είμαστε πρόθυμες να δημιουργούμε και να προσφέρουμε όπου και όπως χρειάζεται, αρκεί ο σκοπός να είναι χρήσιμος.

Διετές πρόγραμμα ΧΕΝ Ελλάδος 2019 – 2021

“Η Βία κατά των Γυναικών” , μια ιστορία χιλιετιών που διογκώνεται, εντείνεται, κλιμακώνεται δίχως τέλος… Ας κάνουμε λοιπόν, την Αρχή…

Η ΧΕΝ Ελλάδος, στο 40ο Πανελλήνιο Συμβούλιο της, αποφάσισε και ενέταξε στο στρατηγικό της σχεδιασμό την υλοποίηση διετούς προγράμματος με θέμα τη Βία κατά των Γυναικών και στόχο την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση των γυναικών και της ευρύτερης κοινότητας, γενικότερα, σχετικά με τις μορφές βίας κατά των γυναικών, όπως αυτές αναδεικνύονται κάθε στιγμή και σε κάθε κοινωνικό χώρο που ζει η Γυναίκα.

Το πρόγραμμα θα πλαισιωθεί από ποικίλες δράσεις συνηγορίας και γυναικείας ενδυνάμωσης σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, οι οποίες θα ανακοινωθούν σύντομα.

Θεωρώντας ότι η έμφυλη βία, διαχρονική, διατοπική , διαταξική, κορυφώνεται, εντέλει, με τις θηλυκοκτονίες / γυναικοκτονίες, απευθυνθήκαμε αρχικά σε εξέχουσες γυναίκες επιστημόνισσες που είναι ταυτόχρονα και ακτιβίστριες φεμινίστριες, ώστε να μοιραστούν μαζί μας τις σκέψεις τους και τις απόψεις τους για το θέμα αυτό, που εμφανίζεται να παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις στις μέρες μας.

Ξεκινάμε από την Συνέντευξη της κ. Γκασούκα, Καθηγήτριας Πανεπιστημίου και γνωστής φεμινίστριας, που μας έκανε την τιμή να απαντήσει στα ερωτήματά μας.

• κ. Γκασούκα, αρχικά να σας ρωτήσουμε για τη χρήση του συγκεκριμένου όρου : γιατί χρησιμοποιείται ο όρος γυναικοκτονίες και όχι ο ευρύτερος ανθρωποκτονίες;

Η γυναικοκτονία, στενότερα και η θηλυκοκτονία, ευρύτερα, αφορά τη σκόπιμη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών, λόγω του Φύλου τους. Στην περίπτωση της  θηλυκοκτονίας, τη σκόπιμη δολοφονία θηλυκών βρεφών και εμβρύων και διαπράττεται, ή, είναι ανεκτή σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό ή οικογενειακό πλαίσιο. Περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την δολοφονία μιας γυναίκας σαν αποτέλεσμα βίας από τους συντρόφους τους, τη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών στα εγκλήματα τιμής, ή σε εγκλήματα εξ αιτίας της προίκας, στην περίπτωση που η οικογένεια των κοριτσιών δεν ανταποκριθεί στην προίκα που είχε υποσχεθεί. Περιλαμβάνει, επίσης, τις δολοφονίες γυναικών και κοριτσιών στο πλαίσιο των ένοπλων συγκρούσεων, στο πλαίσιο της πορνείας ή του trafficking  κλπ.

• Μπορούμε να πούμε πως όλες οι δολοφονίες γυναικών θεωρούνται γυναικοκτονίες;

Κάθε δολοφονία γυναίκας δεν είναι γυναικοκτονία. Αυτό που χαρακτηρίζει την γυναικοκτονία είναι τα σεξιστικά κίνητρα, καθώς και η σχέση της γυναίκας με τον δράστη. Πολλοί διαφωνούν με τον όρο, λ.χ.,  συνήθως, μιλάνε για έγκλημα πάθους κ.λπ.. Τον όρο «femicide» τον βρίσκουμε στην διεθνή βιβλιογραφία και τον έχει υιοθετήσει τόσο ο ΟΗΕ, όσο και η Ε. Ε.

Δεν πρόκειται για νεολογισμό. Πρόκειται για έναν όρο που τον συναντάμε στην ευρωπαϊκή νομολογία, ήδη, από το 1801, αλλά και γύρω στα 1840 εντοπίζεται και σε νομικά λεξικά διαφόρων χωρών. Στη συνέχεια, πέφτει σε αχρηστία για να τον επαναφέρουν γύρω στο 1976 οι φεμινίστριες νομικοί. Πρόκειται για έναν όρο που ξεπερνά τη σημασία του εγκλήματος. Πρόκειται για έναν όρο βαθιά πολιτικό, καθώς συμπυκνώνει την αντίσταση στα πολλαπλά είδη γυναικοκτονίας, άρα και βαθιά συλλογικό. Στην ουσία, ο ίδιος όρος υποκινεί σε μια πολιτιστική αλλαγή.

Γενικά, οι γυναίκες δολοφονούντα κατά ένα μεγαλύτερο ποσοστό από τους άντρες και μόνον ένα μικρό ποσοστό των αντρών δολοφονείται από τις γυναίκες, ενώ, η μεγάλη πλειοψηφία των γυναικών που δολοφονούν άντρες, βρίσκονται σε άμυνα. Οι γυναίκες δεν δολοφονούν τους άντρες επειδή είναι άντρες, ενώ οι άντρες δολοφονούν τις γυναίκες που δεν υπακούουν στα προτάγματα της πατριαρχίας. Με αυτήν την έννοια, επιβεβαιώνεται εδώ η θεωρία του «ιδιόκτητου θηλυκού». Επομένως, οι γυναίκες μπορούν να δολοφονήσουν έναν άντρα για διάφορους λόγους, αλλά οι άντρες δολοφονούν με σεξιστικά κίνητρα, τα οποία πρέπει να εξετάζονται από το νομικό σύστημα, όπως, λ.χ., η σχέση του θύματος με τον δράστη

• Αν δεχθούμε ότι οι γυναικοκτονίες αποτελούν εγκλήματα σε βάρος των Γυναικών, λόγω του Φύλου τους, με διαχρονική ισχύ, όπως, λ.χ., η καύση των μαγισσών στον ύστερο μεσαίωνα στην Δ. Ευρώπη, κ.λπ., θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε κάποια κοινά στοιχεία των γυναικοκτονιών σε όλες τις εποχές; Και αν ναι, ποια είναι αυτά;

Είναι μια παλιά ιστορία που επανεξετάζεται υπό την οπτική του Φύλου, κάτι που δεν γινόταν παλιότερα. Έχουμε περιπτώσεις μαζικής εξόντωσης των γυναικών, όπως στην περίοδο της πυράς στον Μεσαίωνα, όπου διάφορες γυναίκες που φαίνεται να παραβιάζουν τα πατριαρχικά όρια, κάηκαν ζωντανές.

Άλλες επειδή ήταν υπερβολικά όμορφες, άλλες επειδή ήταν υπερβολικά άσχημες, άλλες επειδή είχαν ένα «κουσούρι», άλλες επειδή ήταν θεραπεύτριες κ. ο. κ. Χαρακτηριστική είναι μια περίπτωση, για την οποία δεν μιλάμε σχεδόν ποτέ, είναι το καύσιμο των λεσβιών, με την κατηγορία της μάγισσας. Το 1260 στον κώδικα των Ορλεάνων αναφέρεται πως κάθε γυναίκα που διαπράττει αυτό το έγκλημα («femina cum feminus») πρέπει να καεί.

• Ποια πιστεύετε ότι είναι τα κοινά στοιχεία των γυναικοκτονιών σε κάθε εποχή;

Το κοινό όλων αυτών των γυναικών που δολοφονούνται, είτε ως μάγισσες, είτε ως παραβιάζουσες την τιμή της οικογένειας, είτε για τον ένα, είτε για τον άλλο λόγο, είναι πως, στην πραγματικότητα, έχουν παραβιάσει τα πατριαρχικά όρια και τους όρους, που πρέπει αταλάντευτα να υπηρετούν…

Μια διαχρονική περίπτωση που συναντάμε, επίσης, είναι η περίπτωση των εξαφανισμένων γυναικών. Έχουμε έναν αριθμό εξαφανισμένων γυναικών που κανείς δεν τις ψάχνει και που, οι περισσότερες από αυτές, βρίσκονται, τελικά, δολοφονημένες (όπως συνέβη στην περίπτωση της Κύπρου). Σύμφωνα με στοιχεία του FBI εξαφανίζονται ετησίως στις Η. Π. Α. γύρω στις 30.000, εκ των οποίων, μόνον το 10% αναζητά το FBI.

Στη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη, το γεγονός της θηλυκοκτονίας ήταν πραγματικό. Συνέβαινε και σε άλλα μέρη της Ελλάδας και η υπόλοιπη κοινότητα δεν μιλούσε… Μια άλλη περίπτωση είναι οι οικογενειακές θηλυκοκτονίες που ανθούν ακόμα και σε περιοχές της Ευρώπης, επειδή παραβιάζεται η ηθική της οικογένειας.

Να πούμε, επίσης, πως οι γυναικοκτονίες δεν συναντώνται μόνο στον Τρίτο Κόσμο, αλλά και στην Ευρώπη, το Μαυροβούνιο, τη Λιθουανία, τη Βοσνία, την Δημοκρατία της Τσεχίας κ.λπ.

Γενικότερα, όμως, υπάρχει ένα έλλειμμα στοιχείων για το ζήτημα, ενώ από την έρευνα λείπει η Ελλάδα και η Κύπρος, όπου, δυστυχώς συναντώνται πολλές γυναικοκτονίες. Κατά προσέγγιση, είχαμε 43. 600 καταγεγραμμένες  γυναικοκτονίες το 2012, ενώ παρατηρείται μια αυξητική τάση το 2017. Συνολικά, να πούμε, πως το 2017 οι γυναικοκτονίες παγκόσμια άγγιξαν τις 50. 000. Υπάρχει μια γενική εκτίμηση ότι οι ετήσιες γυναικοκτονίες μπορούν να συγκριθούν με τους νεκρούς των δύο πρώτων χρόνων της συριακής διαμάχης.

Σοβαρός είναι και ο ρόλος του δικαιακού συστήματος σε αυτό, όταν συντηρεί τη διαιώνιση των δομών, που επιτρέπουν την γυναικοκτονία και μεταφέρει την ενοχή στα θύματα. Υπάρχουν δικαστές που διακατέχονται από αντιλήψεις για τα «διπλά πρότυπα» (σ. σ. : εννοεί διαφορετικό «κώδικα ηθικής» για τον άντρα, διαφορετικό για την γυναίκα) και βλέπουμε και πως οι ποινές που αποδίδονται είναι μικρές.

Ένας ερευνητής στην Παλαιστίνη, ο Sahoub Kervokian επιβεβαιώνει το «διπλό πρότυπο ηθικής» και τους λόγους γυναικοκτονίας για την «τιμή» της οικογένειας και παρουσιάζει την αντίφαση, από τη μια, οι γυναίκες να πολεμούν με το σώμα τους Ισραηλίτες στην Intifada, από την άλλη, να μην μπορούν αυτό το σώμα να το διαθέσουν, όπως οι ίδιες θέλουν.

Άλλες περιπτώσεις είναι οι δολοφονίες από τους συντρόφους τους, όπου προϋπάρχει χρόνια και μεγάλη ενδοοικογενειακή βία. Υπάρχει και η ομοφοβική γυναικοκτονία, όπου προηγείται ο «διορθωτικός βιασμός» των λεσβιών. Σημαντικό ρόλο στις διάπραξη γυναικοκτονιών στη σύγχρονη εποχή παίζουν και οι αναπαραστάσεις της αντρικής βία μέσω των Μ. Μ. Ε.

Υπάρχουν και οι έμμεσες γυναικοκτονίες, δηλαδή, αυτές που γίνονται λόγω της παραμέλησης, της έλλειψης ιατρικής περίθαλψης, των ανασφαλών παράνομων εκτρώσεων… όταν το ίδιο το κράτος ποινικοποιεί τις εκτρώσεις είναι σαν να οδηγεί τις γυναίκες στο θάνατο. Αλλά και η κλειτοριδεκτομή μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο τα κορίτσια. Η γυναικοκτονία συνδέεται και με την πορνεία, πολλές εκδιδόμενες γυναίκες δολοφονούνται, ενώ υπάρχουν και γυναικοκτονίες που γίνονται, βάσει της φυλής στην οποία ανήκει η γυναίκα, όπου εδώ το σεξιστικό αίτιο συναντιέται με το ρατσιστικό και το φυλετικό. Τέλος, να πούμε πως οι γυναικοκτονίες συνδέονται και με άλλους παράγοντες στη σύγχρονη εποχή, όπως ο παράγοντας της εξάπλωσης του Aids, καθώς και η εξάπλωση των πυροβόλων όπλων, καθώς οι γυναίκες έχουν τρεις φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να δολοφονηθούν σε σπίτι, στο οποίο υπάρχουν πυροβόλα όπλα κ.λπ.

• Ποια τα στοιχεία εκείνα που διαφοροποιούν το χθες από το σήμερα

Σήμερα βαδίζουμε στην έρευνα του φαινομένου, όπως γίνεται με την Υγειονομική Σχολή του Λονδίνου και τη διαμόρφωση μοντέλων διερεύνησής του. Π.χ., το οικολογικό μοντέλο διερευνά τις γυναικοκτονίες, προσεγγίζοντάς τες σε τρία επίπεδα :

Το ατομικό επίπεδο, σε σχέση με τον δράστη, αν, λ.χ., ήταν υπό την επήρεια ουσιών, αν ήταν άνεργος, αν έκανε χρήση όπλου (οπλοχρησία) κ.λπ.

Της διαπροσωπικής / οικογενειακής σχέσης, αν λ.χ., εντοπίζονται βίαιες σχέσεις στην οικογένεια, πριν από την γυναικοκτονία  και

Το κοινωνικό / δομικό, λ.χ., η ισχύουσα ανισότητα των φύλων, το έλλειμμα του κοινωνικού κράτους κ.λπ.

• Και μια τελευταία ερώτηση με αφορμή την έμφυλη βία και τις γυναικοκτονίες, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μια «επανάκαμψη» του γυναικείου / φεμινιστικού κινήματος;

Είναι γεγονός πως αυτό το θέμα έχει κινητοποιήσει μεγάλες ομάδες γυναικών. Πρωτοπόρες είναι οι γυναίκες από τη Ν. Αμερική. Στο Μεξικό οι κινητοποιήσεις των γυναικών οδήγησαν την κυβέρνηση να υιοθετήσει τον όρο «γυναικοκτονία». Παρατηρούμε μια συσπείρωση που έχει διηπειρωτικό χαρακτήρα, εφόσον κινητοποιήσεις για το θέμα υπάρχουν τόσο στην Ασία, λ.χ., στην Ινδία, όσο και στην Ευρώπη, όπως, λ.χ., στην Ισπανία, ή την Αμερική. Δείχνουν τον οικουμενικό χαρακτήρα της πατριαρχίας και των αρχών της. Αυτά τα κινήματα έρχονται να συναντήσουν άλλα φεμινιστικά κινήματα όπως είναι το Me too κ.λπ.

Φαίνεται ότι ανακάμπτει ένα νέου τύπου Φεμινιστικό Κίνημα με διηπειρωτικό χαρακτήρα, γεγονός που εξηγεί και τις βίαιες αντιδράσεις κατά του Φεμινισμού και των Φεμινιστριών από την πλευρά, κυρίως, των φασιστικών μορφωμάτων, που τις έχουν τις φεμινίστριες στο στόχαστρο, μαζί με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες

Κ. Γκασούκα, σας ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σας και τη συζήτηση που είχαμε μαζί σας

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΑΡΙΑΣ ΓΚΑΣΟΥΚΑ

Κέντρο Συμβουλευτικής Απασχόλησης Γυναικών ΧΕΝ Ελλάδος

Ξεκίνησαν οι ηλεκτρονικές αιτήσεις για την προκήρυξη 2Κ/2019 του ΑΣΕΠ που αφορά στην πλήρωση χιλίων εκατό δεκαέξι (1.116) θέσεων τακτικού προσωπικού Πανεπιστημιακής, Τεχνολογικής, Δευτεροβάθμιας και Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης σε Φορείς του Υπουργείου Υγείας. Πρόκειται για την πρώτη μεγάλη προκήρυξη που ενσωματώνει τις αλλαγές των διαδικασιών πλήρωσης θέσεων σύμφωνα με το νομοσχέδιο για την Ενδυνάμωση του Α.Σ.Ε.Π. (Νόμος 4590/2019).

Ανάμεσα στις ειδικότητες με τις περισσότερες προκηρυσσόμενες θέσεις είναι: ΤΕ και ΔΕ Νοσηλευτικής, ΤΕ Μαιευτικής, ΤΕ Διοίκησης Μονάδων Υγείας, ΠΕ, ΤΕ και ΔΕ Διοικητικού Λογιστικού και Λογιστικής, ΤΕ Ιατρικών Εργαστηρίων, ΔΕ Ιατρικών και Βιολογικών Εργαστηρίων και ΔΕ Βοηθών Φαρμακείου.

Σημαντικό προβάδισμα δίνουν τα ακαδημαϊκά προσόντα και η αυξημένη μοριοδότηση της εμπειρίας σε όσους υπηρετούν ή έχουν υπηρετήσει σε νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ., μονάδες Π.Ε.Δ.Υ. και Κέντρα Υγείας με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Επίσης, στους υποψήφιους της υποχρεωτικής εκπαίδευσης μοριοδοτείται η ανεργία.

Υπενθυμίζουμε πως η εγγραφή και δημιουργία ενός ολοκληρωμένου προφίλ στην ηλεκτρονική σελίδα του ΑΣΕΠ είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για τη συμμετοχή σε όλες τις προκηρύξεις που θα ακολουθήσουν στο εξής. Ενδεικτικά, πρόκειται σύντομα να εκδοθεί η προκήρυξη πρόσληψης μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού και αναπληρωτών ειδικής αγωγής του Υπουργείου Παιδείας, όπου έχουν υψηλές πιθανότητες απορρόφησης οι νοσηλεύτριες.

Το Κέντρο Συμβουλευτικής Απασχόλησης Γυναικών της ΧΕΝ Ελλάδος διοργανώνει στις 19/4 «Εργαστήρι Ενημέρωσης και Προετοιμασίας Υποψηφίων» τρίωρης διάρκειας (12.00-15.00).

Οι γυναίκες υποψήφιες που θα λάβουν μέρος θα προετοιμαστούν για τη συγκέντρωση των αναγκαίων δικαιολογητικών, την εγγραφή και δημιουργία προφίλ στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του ΑΣΕΠ, καθώς και τη συμπλήρωση της ηλεκτρονικής αίτησης. Επίσης, θα ενημερωθούν για την παρακολούθηση και τον έλεγχο των αποτελεσμάτων.

Το εργαστήριο είναι ανοιχτό για όλες τις γυναίκες υποψήφιες και παρέχεται δωρεάν, όπως και όλες οι υπηρεσίες του Κέντρου Συμβουλευτικής. Οι υποψήφιες που χρειάζονται περαιτέρω υποστήριξη και το επιθυμούν, θα υποστηριχθούν μετέπειτα και ατομικά.

Δηλώσεις συμμετοχής έως την Πέμπτη 18/4,  ώρες 10 έως 4 μμ.

Υπεύθυνη: κα Ματίνα Κασιμάτη  e-mail:  mkasimati@xen.gr   Τηλ. 210 3624291

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε το 40ο Πανελλήνιο Συμβούλιο της ΧΕΝ Ελλάδος  στο Πολυκέντρο «Αθηνά» στην Ηλιούπολη, στις 30 Μαρτίου.

Το Προεδρείο και η Δ.Επιτροπή της ΧΕΝ Ελλάδος, τα μέλη του Πανελληνίου Συμβουλίου από όλα τα Τοπικά Κέντρα ΧΕΝ καθώς και προσκεκλημένα στελέχη της Οργάνωσης, ολοκλήρωσαν τις θεσμικές λειτουργίες για το 2018, ενημερώθηκαν και αντάλλαξαν απόψεις  αναφορικά με  τον στρατηγικό σχεδιασμό της Οργάνωσης.

Η Πρόεδρος της ΧΕΝ Ελλάδος, κα Όλγα Γκίνη, καλωσόρισε τα παρευρισκόμενα μέλη  τονίζοντας μεταξύ άλλων τη σπουδαιότητα του εθελοντικού έργου και της προσπάθειας που καταβάλλουν ακούραστα τα μέλη και οι φίλες της  ΧΕΝ σε όλη την Ελλάδα, ειδικά σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.

Συγκεκριμένα ανέφερε ότι :«Σε μια δύσκολη χρονική περίοδο για την Ελλάδα, όπου η βία, οι διακρίσεις, η ανεργία και ότι άλλο συνεπάγεται η κρίση μαζί με τις  προσωπικές δυσκολίες που μας απασχολούν, εσείς  συνεχίζετε να είστε εθελόντριες, να είστε αποτελεσματικές, να είστε χρήσιμες… Μπράβο για αυτή σας την προσπάθεια! Μπράβο στη ΧΕΝ Αθηνών για τη συνέχιση του προγράμματος στήριξης των κρατουμένων γυναικών, μπράβο στη ΧΕΝ Θεσσαλονίκης  για το πρόγραμμα ευαισθητοποίησης μαθητών/τριών στα σχολεία, μπράβο στη Ζάκυνθο για την εκμάθηση ιταλικών σε γυναίκες που απασχολούνται στον τουρισμό, στην Κέρκυρα και την Παιανία για τα παιδικά τους προγράμματα… μπράβο σε όλα τα τοπικά Κέντρα για τη δουλειά που κάνετε!»

Η ΧΕΝ Ελλάδος ενέταξε μέσα στον στρατηγικό της σχεδιασμό, διετές πρόγραμμα για την περίοδο, 2019 -2021, με θέμα ‘’Η Βία κατά των Γυναικών’’.

Στο πλαίσιο αυτό προσκεκλημένη, ως κύρια ομιλήτρια του Πανελληνίου Συμβουλίου, ήταν η κα Γεωργία Πετράκη, ακαδημαϊκός και διευθύντρια του Εργαστηρίου Φύλου του Παντείου Πανεπιστημίου,  η οποία μίλησε διεξοδικά και εις βάθος, για την έννοια και τα χαρακτηριστικά  του κοινωνικού φαινομένου της  Γυναικοκτονίας,  το οποίο αυξάνεται απειλητικά στις σύγχρονες κοινωνίες.

Δείτε ΕΔΩ το βίντεο με τις δράσεις που πραγματοποίησε η ΧΕΝ Ελλάδος το 2018