Αντιμετωπίζουμε αποτελεσματικά την έμφυλη βία

…με αφορμή την αναφορά του Π.Ο.Υ για την φετινή 8η Μάρτη

Επειδή η έμφυλη βία, όπως φαίνεται από αναφορά του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, με αφορμή την φετινή 8 Μάρτη, συνεχίζει με αμείωτους ρυθμούς σε κάθε χώρα, επειδή στη χώρα μας βγαίνουν συνεχώς στην επικαιρότητα καταγγελίες γυναικών, αντρών και νέων με το κίνημα για άσκηση σεξιστικής βίας, βιασμών και κάθε μορφή εργασιακής παρενόχλησης, σεξουαλικής παρενόχλησης και εκφοβισμού, με το κίνημα «me too» να επεκτείνεται και σε άλλους χώρους, εκτός του αθλητικού από τον οποίο ξεκίνησε με την μαρτυρία της Σοφίας Μπεκατώρου, η πολιτεία πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της και να πάρει άμεσα μέτρα, ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ με σχετικές ενέργειες :

• ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ :

• Με μαθήματα σεξουαλικής αγωγής και ενσυναίσθησης σε μικρότερα και μεγαλύτερα παιδιά για τη βία στην οικογένεια, το σχολείο, το παιγνίδι, το φιλικό περιβάλλον, τον κυβερνοχώρο, βία που βασίζεται στα στερεότυπα του φύλου (πατριαρχική, σεξιστική βία) αλλά και για τις μορφές bulling που ασκούνται στα παιδιά γενικότερα (από συνομήλικα ή μεγαλύτερα άτομα) ιδιαίτερα από άτομα που έχουν κάποια μορφή εξουσίας σε σχέση με τα παιδιά
• Με σεμινάρια ευαισθητοποίησης στο εκπαιδευτικό προσωπικό για την έμφυλη / σεξιστική βία, την παρενόχληση και τον εκφοβισμό είτε μεταξύ παιδιών, είτε μεταξύ εκπαιδευτικών, ή / και μεταξύ εκπαιδευτικών και παιδιών
• Με σεμινάρια σε γονείς για την έμφυλη βία, την ενδοοικογενειακή βία, το σχολικό εκφοβισμό, τον εκφοβισμό και την παρενόχληση των παιδιών στο διαδίκτυο
• Με προσλήψεις ψυχολόγων, κοινωνικών επιστημόνων κλπ. σε κάθε σχολείο όπου θα μπορούν να αποταθούν γονείς, παιδιά, εκπαιδευτικό προσωπικό για τα παραπάνω θέματα

• ΣΤΙΣ ΔΟΜΕΣ :

• Με επέκταση σε κάθε μεγάλη περιφέρεια δομών υποστήριξης θυμάτων, είτε μέσω συμβουλευτικής, είτε μέσω παροχής ψυχολογικής, ιατρικής και νομικής βοήθειας
• Με δημιουργία περισσότερων καταφυγίων για τα θύματα, κυρίως, ενδοοικογενειακής βίας, όπου τα παιδιά (ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας) και οι μητέρες τους θα περιθάλπονται μέχρι να μπορέσουν να μεταβούν σε ασφαλές / φιλικό περιβάλλον

• ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

• Με επέκταση των ειδικών τμημάτων αντιμετώπισης σε όλες τις περιφέρειες
• Με υποστήριξη (με προσωπικό κλπ) των ήδη υπαρχόντων τμημάτων
• Με ευαισθητοποίηση μέσα από ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ σεμινάρια για την έμφυλη / σεξιστική / ενδοοικογενειακή βία, τον διαδικτυακό εκφοβισμό, την σεξουαλική και εργασιακή παρενόχληση

• ΣΕ Ο, ΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ

• Με τη δημιουργία ισχυρού θεσμικού πλαισίου για την αντιμετώπιση της έμφυλης /σεξιστικής / ενδοοικογενειακής βίας και με τη δημιουργία Νόμων σε θέματα που δεν αναφέρει ο Π. Κ. (λ.χ., άσκηση βίας στον κυβερνοχώρο)
• Με επανεξέταση της παραγραφής έμφυλων / σεξιστικών αδικημάτων λόγω χρονικού ορίου
• Αποτροπή ψήφισης Νόμων που «επιτρέπουν» την άσκηση έμφυλης/ ενδοοικογενειακής/σεξιστικής βίας, όπως αυτοί της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας, όπου τα παιδιά, μετά από διαζύγιο / διάσταση γονέων υποχρεώνονται να επικοινωνήσουν με κακοποιητές γονείς
• Με ευαισθητοποίηση δικαστικών λειτουργών, εισαγγελικών αρχών κλπ. σε θέματα έμφυλης/ ενδοοικογενειακής/σεξιστικής βίας και αντίστοιχες ποινές

Η πολιτεία (εκτελεστική, νομοθετική, δικαστική εξουσία) θα πρέπει να συνεργάζεται με τα φεμινιστικά κινήματα, τα κινήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων κλπ. για να μπορέσει να αντιμετωπίσει όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά αυτά τα φαινόμενα, διαχέοντας τη γνώση στην κοινωνία, ευαισθητοποιώντας τους αρμόδιους φορείς και υποστηρίζοντας τα θύματα

Ένα νέο κορίτσι μ’ ένα σακίδιο στην πλάτη περιπλανιέται και παρατηρεί. Η Αν_να, ο χαρακτήρας της ΧΕΝ Ελλάδος ταξιδεύει σ’ έναν ακαθόριστο χώρο – χρόνο και μαθαίνει ν’ αναγνωρίζει κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών. Με αφετηρία το Αν και προορισμό το Να βρίσκεται σ’ έναν διάλογο με την επικαιρότητα θέλοντας να αποκωδικοποιήσει τα γεγονότα και το πώς αυτά επηρεάζουν την κάθε γυναίκα.

Γιατί η Αν_να είναι κάθε γυναίκα που διεκδικεί ένα δίκαιο παρόν προσδοκώντας να παραδώσει στις επόμενες Άννες ένα καλύτερο μέλλον.

Ο χαρακτήρας  “Άν_να” αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία της ΧΕΝ Ελλάδος και σχεδιάστηκε από τη Ζωή Μουζενίδου