Διάλογος με την Επικαιρότητα

Πόσο πάει ; Δεν πάει άλλο 

Πόσο πάει το βιασμένο από τον πατέρα κορίτσι που βιώνει την «αγκαλιά» του «προστάτη» αστυνομικού; Πόσο πάει η κοπέλα από την Αφρική; Πόσο πάει η νεαρή με τα ασιατικά χαρακτηριστικά; Πόσο πάει το παιδί – μετανάστης;

Σώματα – αντικείμενα προς πάσα χρήση. Ό, τι ζητήσουν οι «πελάτες»  θα το κάνουν, χωρίς αντιρρήσεις. Σώματα και ψυχές κακοποιημένες. Άνθρωποι, γυναίκες και παιδιά στη συντριπτική τους πλειοψηφία, στη φρίκη και την εξαθλίωση της αιχμαλωσίας.

Τα κυκλώματα της πορνείας χρησιμοποιούν βία, απειλές και εκβιασμούς για να υποτάξουν τα θύματά τους και να τα κρατούν σε κατάσταση μόνιμου φόβου. Η αποτελεσματικότητα των μεθόδων τους φαίνεται μέσα από την τεράστια κερδοφορία τους (μία από τις τρεις πιο «αποδοτικές» επιχειρήσεις μαύρου χρήματος, παγκόσμια, μαζί με αυτές των όπλων και των ναρκωτικών) : με σχεδόν μηδενικό κόστος (ελάχιστα έξοδα «συντήρησης» για τα  θύματά τους, ίσα – ίσα για να μην πεθάνουν της πείνας) έχουν τεράστια («μαύρα») κέρδη, καθώς μάλιστα επεκτείνουν τις «επιχειρηματικές τους δραστηριότητες» σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς, όπως είναι πορνοταινίες, πορνοπεριοδικά, κανάλια με πορνό στο διαδίκτυο κλπ.

Η άνθιση της πορνικής «βιομηχανίας» ωστόσο δεν οφείλεται μόνον στους προαγωγούς / διακινητές, αλλά και στους «πελάτες». Είναι προφανές ότι αν δεν υπήρχε «ζήτηση» δεν θα υπήρχαν και αυτά τα τεράστια κέρδη … Οι πελάτες είναι αυτοί που καθορίζουν το τελικό ισοζύγιο, βάσει των «προτιμήσεών» τους, οι οποίες διαμορφώνονται ανάλογα μέσα από το μάρκετινγκ που χρησιμοποιούν τα πορνικά κυκλώματα. Αν, λ.χ., τα θύματα  από τις πρώην κομμουνιστικές χώρες «πλεονάζουν», τότε διαφημίζονται οι ξανθές, ψηλές γυναίκες, αν η «προσφορά προϊόντος» είναι μεγαλύτερη από ασιατικές ή αφρικανικές χώρες, τότε προωθείται το ανάλογο πρότυπο της έγχρωμης αλλοδαπής «με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά». Η πελατεία, επομένως, αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα του πορνικού κυκλώματος, καθώς είναι άμεσα συνδεδεμένη με αυτό, τόσο ως προς την διαμόρφωση του τελικού του κέρδους, όσο και ως προς την συνέχιση της πορνείας γυναικών και παιδιών. Και με αυτήν την έννοια πρέπει ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΛΑΤΕΣ να θεωρούνται το ίδιο ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΙ με τους προαγωγούς.

Στις χώρες που έχει ποινικοποιηθεί η «ζήτηση» («σουηδικό / σκανδιναβικό μοντέλο») αφενός έχει μειωθεί η εμπορευματοποίηση ανθρώπων, με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση, αφετέρου έχει αφαιρεθεί το «σεξουαλικό» νόημα, το νόημα της ερωτικής επιθυμίας δύο ισότιμων ανθρώπων από την έννοια της πορνείας, καθώς η πορνεία δεν αποτελεί ελεύθερη σεξουαλική δραστηριότητα δύο μεταξύ τους ίσων ανθρώπων.

Η πορνεία ενέχει βία. Η πορνεία υποκρύπτει σχέσεις εξουσίας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Σχέσεις εξουσίας μεταξύ όσων έχουν κοινωνική και οικονομική δύναμη έναντι όσων δεν έχουν (παιδιά- μετανάστες και γυναίκες). Η πορνεία είναι άμεσα συνδεδεμένη  με την αντικειμενοποίηση του ανθρώπινου σώματος, με την εμπορευματοποίηση της ανθρώπινης σεξουαλικότητας.

Στις χώρες («ολλανδικό / γερμανικό μοντέλο») που η πορνεία θεωρείται «εργασία» (και ο προαγωγός ένας ακόμα επιχειρηματίας, όπως όλοι!) το νόημα της ανθρώπινης σεξουαλικότητας αλλοτριώνεται, εμπλέκεται με την αντικειμενοποίηση του σώματος, την προσφορά και την ζήτηση μιας εμπορικής πράξης, ενώ παράλληλα, δημιουργείται στις νέες γενιές η αντίληψη του εκχρηματισμού των πάντων! Οι γυναίκες (ή / και κάποιοι άντρες) που εμπλέκονται σε αυτά τα κυκλώματα δεν είναι «εργάτριες / εργάτες» του σεξ, διότι το σεξ δεν αποτελεί εργασία, ούτε παραγωγική δραστηριότητα. Είναι άτομα που δεν βρίσκουν άλλους τρόπους επιβίωσης. Που αναγκάζονται να εμπλακούν στα συγκεκριμένα κυκλώματα και που, τις περισσότερες φορές, έχουν υποστεί σεξιστική βία και σωματική κακοποίηση στο οικογενειακό τους περιβάλλον και έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση. Με αυτή την έννοια τα όρια μεταξύ εξαναγκαστικής και «εθελούσιας» πορνείας είναι πολύ λεπτά, καθώς οι αντικειμενικοί όροι που διέπουν το πορνικό σύστημα είναι οι ίδιοι.

Το κορίτσι / θύμα  της Ηλιούπολης που είχε υποστεί σεξουαλική και σωματική κακοποίηση τόσο από το οικογενειακό της περιβάλλον, όσο και από τον προαγωγό – αστυνομικό, κατάφερε με τη βοήθεια μιας άλλης γυναίκας και τη μετέπειτα υποστήριξη που της δόθηκε, να σωθεί. Το κύκλωμα σιγά – σιγά αποκαλύπτεται και δεν είναι από ό, τι φαίνεται το μόνο θύμα… Ο πατέρας της και ο προαγωγός της θα αντιμετωπίσουν την Δικαιοσύνη, όπως και όλοι όσοι εμπλέκονται σε αυτή την ιστορία.

Παραμένουν ωστόσο κάποια ερωτήματα :

Ποιό είναι το «πελατολόγιο» του κυκλώματος; Σε ποιους προωθούνταν τα αιχμάλωτα κορίτσια; Οι πελάτες που τις «αγόραζαν» δεν θα λογοδοτήσουν; Δεν έχουν καμιά ευθύνη για την αναπαραγωγή αυτού του κυκλώματος; Μήπως ήρθε η ώρα να δημιουργηθεί και στη χώρα μας το ανάλογο θεσμικό πλαίσιο για τη συνυπευθυνότητα των πελατών στην προαγωγή ανθρώπων στην πορνεία;

Επειδή, ο πελάτης δεν έχει πάντα δίκιο … Και επειδή οι άνθρωποι δεν είναι αντικείμενα προς πώληση,

Στην ερώτηση «Πόσο πάει;»

Εμείς απαντάμε

Δεν πάει άλλο …

Ένα νέο κορίτσι μ’ ένα σακίδιο στην πλάτη περιπλανιέται και παρατηρεί. Η Αν_να, ο χαρακτήρας της ΧΕΝ Ελλάδος ταξιδεύει σ’ έναν ακαθόριστο χώρο – χρόνο και μαθαίνει ν’ αναγνωρίζει κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών. Με αφετηρία το Αν και προορισμό το Να βρίσκεται σ’ έναν διάλογο με την επικαιρότητα θέλοντας να αποκωδικοποιήσει τα γεγονότα και το πώς αυτά επηρεάζουν την κάθε γυναίκα.

Γιατί η Αν_να είναι κάθε γυναίκα που διεκδικεί ένα δίκαιο παρόν προσδοκώντας να παραδώσει στις επόμενες Άννες ένα καλύτερο μέλλον.

Ο χαρακτήρας  “Άν_να” αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία της ΧΕΝ Ελλάδος και σχεδιάστηκε από τη Ζωή Μουζενίδου