Διάλογος με την Επικαιρότητα
Η βία μεταξύ εφήβων
Ανησυχητικά περιστατικά στο πλαίσιο του σχολικού περιβάλλοντος βλέπουν το φως της δημοσιότητας τελευταία: μαχαιρώματα, ξυλοδαρμοί, επιθέσεις, άσκηση λεκτικής και ψυχολογικής βίας, φαινόμενα ομαδικού bulling, cyber- bullying, δημιουργία «συμμορίας» από ανήλικα …
Περιστατικά που οδηγούν όχι μόνο στην παρεμπόδιση του εκπαιδευτικού έργου και στην απρόσκοπτη συμμετοχή όλων των παιδιών σε αυτό, αλλά και στη δημιουργία (συχνά ανυπέρβλητων) ψυχικών τραυμάτων, σοβαρών σωματικών τραυματισμών, ακόμα και σε αυτοκτονίες εφήβων.
Πού όμως μπορεί να οφείλεται η ανησυχητική αύξηση της βίας σε βάρος παιδιών από συνομηλίκους τους; Και πώς θα μπορούσαμε να την αντιμετωπίσουμε;
Είναι προφανές ότι το οικογενειακό περιβάλλον, ως πρωτογενής φορέας, συμβάλλει σημαντικά (αν όχι καθοριστικά) στην κοινωνικοποίηση των παιδιών, στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους. Τα παιδιά «μιμούνται» το περιβάλλον τους. Εσωτερικεύουν τους κανόνες και τις αξίες του, διαμορφώνοντας το δικό τους «ΕΓΩ», αλλά, παράλληλα και τις σχέσεις τους με τους ΑΛΛΟΥΣ, ενήλικες και συνομηλίκους τους και συμμετέχουν στο ευρύτερο κοινωνικό γίγνεσθαι.
Αν, λοιπόν, μέσα σε αυτό το περιβάλλον αναπτύσσονται σχέσεις εξουσίας και βίας, σχέσεις υποτίμησης, σχέσεις ανισότητας, προκαταλήψεις και στερεοτυπικές (έμφυλες ή άλλες) συμπεριφορές, το παιδί θα αφομοιώσει τις συγκεκριμένες αντιλήψεις και συμπεριφορές και θα τις αποδεχθεί ως αυτονόητες αξίες. Θα τις αναπαραγάγει σε κάθε του σχέση στο σχολείο και στην ομάδα των συνομηλίκων.
Όμως, εδώ ακριβώς εντάσσεται ο ρόλος της πολιτείας και του σχολείου. Ρόλος εξισωτικός και «θεραπευτικός», αφού πρέπει να «αποκαταστήσει» τα κενά, τις αδικίες και τις παρεκκλίνουσες / παραβατικές συμπεριφορές σε βάρος άλλων παιδιών.
Δεν νοείται διευθυντής σχολείου με περιστατικά βίας να «νίπτει τας χείρας» του και να μην παρεμβαίνει εισαγγελέας αυτεπάγγελτα.
Δεν νοείται να μην υπάρχει το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο πρόληψης (όπως μαθήματα ενσυναίσθησης, που γίνονται, ήδη, σε άλλες χώρες, δημιουργία Παρατηρητηρίου για τη βία στα σχολεία, θεσμός διαμεσολάβησης, ευαισθητοποίηση της ευρύτερης κοινότητας κλπ.) ή το κατάλληλο δίκτυο προστασίας των θυμάτων (αυτεπάγγελτες διώξεις δραστών και απομάκρυνσή τους από τα θύματα κλπ.).
Μόνον έτσι θα μειωθούν τα περιστατικά βίας μεταξύ συνομηλίκων στα σχολεία.
Μόνον τότε δεν θα θρηνήσουμε άλλον 14χρονο …
Διάλογος με την Επικαιρότητα
Η βία κατά των γυναικών συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό…
Σκότωσε τη μητέρα του κι έβαλε φωτιά στο σπίτι, για να αυτοκτονήσει…
Πατέρας βίαζε συστηματικά την ανήλικη κόρη του…
Πατριός ασελγούσε σε βάρος της ανήλικης κόρης της συντρόφου του…
Έγκυος επτά μηνών ξυλοκοπείται από το σύζυγο και νοσηλεύεται…
Ωστόσο…
Όλο και περισσότερα χέρια απλώνονται προς τα θύματα…
Όλο και περισσότερες φωνές συμπαράστασης ακούγονται…
Όλο και μεγαλύτερη είναι η ευαισθητοποίηση που αναπτύσσεται…
Διστακτικά…; Ναι.
Αργά…; Ίσως…
Αλλά σταθερά. Κι αυτό είναι που αναζωπυρώνει την ελπίδα.
Ο φεμινιστικός Λόγος απλώνεται σιγά – σιγά στην κοινωνία, οι όροι «γυναικοκτονία», «σεξισμός», «έμφυλη βία», «βία κατά των γυναικών», «πατριαρχική κουλτούρα» ακούγονται όλο και πιο συχνά στις ειδήσεις και χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο από κάποια ΜΜΕ.
Οι δράσεις των γυναικείων και φεμινιστικών οργανώσεων ενάντια στην έμφυλη βία γίνονται όλο και πιο πολύ ορατές, κάνοντας όλο και πιο πολύ ορατά τα περιστατικά βίας κατά των γυναικών…
Αναδεικνύοντας παράλληλα τα αίτια αυτής της βίας, την πατριαρχική κουλτούρα της «ιδιοποίησης» της γυναίκας από τον άντρα και τη σεξιστική αντίληψη για την «κατωτερότητα» του ενός φύλου έναντι του άλλου.
Οι δράσεις και ο Λόγος των φεμινιστικών οργανώσεων ενδυναμώνουν τις αντιστάσεις στη βία, την έμφυλη, τη σεξιστική, την ενδοοικογενειακή, τη βία κατά των γυναικών και των παιδιών.
Οι δράσεις και ο Λόγος των φεμινιστικών οργανώσεων βοηθούν στην αλλαγή των σεξιστικών αντιλήψεων, αλλά και στην πλατύτερη ευαισθητοποίηση της ευρύτερης κοινότητας.
Οι δράσεις και ο Λόγος των φεμινιστικών οργανώσεων συνδράμουν στην πρόληψη κατά της βίας, προωθούν την υποστήριξη των θυμάτων, αλλά και την καταδίκη των κακοποιητών.
Και μαζί με άλλους θεσμούς (σχολείο, δικαιοσύνη…) αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τα θύματα και τους κακοποιητές τους. Όπως και έγινε πρόσφατα με την ψυχολόγο του σχολείου που βοήθησε την μαθήτρια να ξεφύγει από τον κακοποιητή πατέρα, όπως έγινε με την εισαγγελέα που καταδίκασε το γυναικοκτόνο χωρίς ελαφρυντικά… Όπως πρέπει να γίνεται σε κάθε σχολείο, σε κάθε υπόθεση γυναικοκτονίας και κακοποίησης γυναικών και παιδιών.
Όπως πρέπει να γίνεται από όλους και όλες μας.
Να ευαισθητοποιούμε την ευρύτερη κοινότητά μας.
Να υποστηρίζουμε με όποιους τρόπους μπορούμε τα θύματα.
Για να καταφέρουμε όλες και όλοι μαζί να εξαλειφθούν (ή έστω να μειωθούν, όσο γίνεται) τα περιστατικά βίας, ενδοοικογενειακής και βίας κατά των γυναικών!
Δωρεάν εργαστήρια για την Επαγγελματική Ενδυνάμωση των γυναικών από τη ΧΕΝ Ελλάδος
Η ΧΕΝ Ελλάδος διοργανώνει δύο δωρεάν δια ζώσης εργαστήρια επαγγελματικής ενημέρωσης και ενδυνάμωσης για 20 γυναίκες στο Πολυκέντρο Αθηνά στην Ηλιούπολη , με θέμα:
«Χτίζω την Επαγγελματική μου Ταυτότητα» Τετάρτη , 1/6/2022 και ώρα 18.00-20.00,
«Επαγγελματικά Εργαλεία (βιογραφικό σημείωμα και προετοιμασία για μια επιτυχημένη συνέντευξη), Τετάρτη 8/6/2022 και ώρα 18.00-20.00.
Η ΧΕΝ Ελλάδος στηρίζει και ενδυναμώνει σχεδόν έναν αιώνα τη γυναίκα κάθε ηλικίας, ανεξάρτητα από φυλή, θρησκεία, πολιτική τοποθέτηση και οποιαδήποτε άλλη διάκριση σε κάθε τομέα της ζωής της.
Το Femina Career lab, το Κέντρο Συμβουλευτικής Καριέρας της ΧΕΝΕ, συνεχίζει μέσα από τις υπηρεσίες του αυτή τη μακρόχρονη παράδοση της ΧΕΝ Ελλάδος, προσφέροντας δωρεάν υπηρεσίες επαγγελματικής συμβουλευτικής σε κάθε γυναίκα που θέλει να εξελιχθεί επαγγελματικά και επιστημονικά.
Η γυναίκα, ακόμη και σήμερα, αντιμετωπίζει εμπόδια στην επαγγελματική εξέλιξη, στερεότυπα, κακοποιητικές/σεξιστικές συμπεριφορές και οικονομικές διακρίσεις. Δεδομένων των συνθηκών αυτών το femina career lab θα διοργανώνει καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου επιμορφωτικά και ενημερωτικά σεμινάρια ποικίλων εργασιακών θεμάτων. Στόχος των σεμιναρίων είναι η επαγγελματική ενδυνάμωση, κατάρτιση και υποστήριξη των γυναικών, για να ενταχθούν και να ηγηθούν στον επαγγελματικό στίβο.
Σε αυτό το πλαίσιο θα πραγματοποιηθούν τα δύο ανωτέρω σεμινάρια επαγγελματικής συμβουλευτικής: «Χτίζω την Επαγγελματική μου Ταυτότητα» και «Επαγγελματικά Εργαλεία (Βιογραφικό Σημείωμα, Προετοιμασία για μια επιτυχημένη Συνέντευξη)».
Τα σεμινάρια του Femina Career lab απευθύνονται σε:
- Φοιτήτριες,
- Άνεργες που επιθυμούν να ενταχθούν ή να επανενταχθούν στην αγορά εργασίας,
- Εργαζόμενες, οι οποίες ενδιαφέρονται για τη δια βίου διαχείριση της σταδιοδρομίας τους.
Στο τέλος των εργαστηρίων θα δοθεί βεβαίωση παρακολούθησης.
Τα σεμινάρια θα πραγματοποιηθούν στο Πολυκέντρο Αθηνά, Μαρίνου Αντύπα 81, στην Ηλιούπολη.
Κατά τη διάρκεια των σεμιναρίων θα τηρηθούν όλα τα απαραίτητα υγειονομικά μέτρα για την προστασία από την πανδημία covid-19.
Για δηλώσεις συμμετοχής επικοινωνήστε καθημερινά από τις 09.00 έως τις 17.00 στο τηλέφωνο: 2109932820 ή στείλτε e-mail feminacareerlab@xen.gr ή συμπληρώστε την παρακάτω φόρμα επικοινωνίας.
Όσο οι γυναικοκτονίες συνεχίζονται…
Αφήνοντας την τελευταία της πνοή στα χέρια του…
Αφήνοντας την φρίκη στα μάτια των παιδιών της…
Σημαδεύοντας με το αίμα της την ημέρα…
Επειδή ήταν ιδιοκτησία του και εξουσία του…
Επειδή τόλμησε να αμφισβητήσει την κυριαρχία του και θέλησε να φύγει από κοντά του…
Επειδή τόλμησε να του αντιμιλήσει…
Οι γυναικοκτονίες συνεχίζονται…
Κι εμείς συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για…
- τη νομική αναγνώριση του όρου
- την αποδοχή του στον ευρύτερα δημόσιο λόγο
Συνεχίζουμε να ζητάμε…
- μέτρα για την ευαισθητοποίηση της κοινότητας και των άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμενων στις δομές στήριξης έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας
- μέτρα για την πρόληψη της έμφυλης βίας μέσα από την εκπαίδευση
- παραδειγματική τιμωρία όσων (δημόσιων προσώπων) κάνουν «χιούμορ» με τους βίαιους θανάτους των γυναικών («της είπα θα πάρω πτυχίο πιλότου, να κάτσει καλά») αναπαράγοντας μέσα από τις λέξεις και διαχέοντας τη βία κατά των γυναικών
Συνεχίζουμε να παλεύουμε, για να αναδείξουμε τα αίτια
- τα έμφυλα χαρακτηριστικά αυτών των εγκλημάτων
- τις εξουσιαστικές, άνισες σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων
- την πατριαρχική κουλτούρα
- τις σεξιστικές αντιλήψεις
Επειδή σε αυτά βασίστηκε ο γυναικοκτόνος και την είχε ήδη σκοτώσει πριν τον θάνατό της…
Όσο οι γυναικοκτονίες συνεχίζονται…
Εμείς συνεχίσουμε να παλεύουμε…
Όλες και όλοι μαζί
Ας σπάσουμε τη σιωπή,
Ας βάλουμε ένα τέλος στον αέναο κύκλο της έμφυλης βίας
Και βέβαια δεν ξεχνάμε ότι την χθεσινή ημέρα, την αφιερωμένη στη γιορτή της μητέρας! Μέσα σε βαρύ κλίμα πολέμων και γυναικοκτονιών, ας θυμηθούμε αυτές που δίνουν την ζωή…
Αυτές που παλεύουν σε αντίξοες συνθήκες επιβίωσης…
Αυτές που αγωνίζονται ενάντια στην ενδοοικογενειακή βία προστατεύοντας τα παιδιά τους…
Και αυτές που έφυγαν από το χέρι του γυναικοκτόνου συζύγου, αφήνοντας πίσω τις μνήμες και την ορφάνια…
Πρωτοβουλία κατά των Γυναικοκτονιών
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η νέα γυναικοκτονία που έγινε πριν δύο ημέρες στην Καβάλα (η τρίτη μέσα στο 2022) με θύμα μια νέα γυναίκα, μητέρα μικρών παιδιών, επαναφέρει με τον πλέον τραυματικό τρόπο το ζήτημα της αδράνειας, αλλά και της άρνησης αρμοδίων, σημαντικού αριθμού νομικών επιστημόνων και όχι μόνο, όσων κυρίως συνθέτουν το νομικό μας σύστημα, να αναγνωρίσουν και να αποδεχθούν αυτή την πιο ακραία μορφή έμφυλης βίας, που τα τρομοκρατικά, σεξιστικά και εξουσιαστικά χαρακτηριστικά της τη διαφοροποιούν από τις υπόλοιπες ανθρωποκτονίες. Για άλλη μια φορά αναρωτιόμαστε: Γιατί αρνούνται τον όρο “γυναικοκτονία” (femicide), που δέχεται ο ΟΗΕ, Η ΕΕ κι όλοι οι διεθνείς οργανισμοί; Γιατί τσουβαλιάζουν και σμικρύνουν το φαινόμενο στους όρους “ανθρωποκτονία”, “έγκλημα πάθους”, κ.λπ. συσκοτίζοντας την έμφυλη διάστασή του; Δεν είναι προφανώς κάθε δολοφονία γυναίκας γυναικοκτονία, αλλά μόνον αυτή που γίνεται ακριβώς επειδή είναι γυναίκα. Τις περισσότερες φορές αποτελεί την κατάληξη μιας μακράς, βίαιης, συντροφικής σχέσης κι αυτό συνέβη στην Καβάλα, όπως και στη Λέσβο, στη Μάνη, στην Κρήτη, στη Φολέγανδρο, στην Αθήνα, παντού. Πως γίνεται και δεν αντιλαμβάνονται την ευρύτερη συσχέτιση του προβλήματος με την έμφυλη ανισότητα και τις διακρίσεις που τη συνοδεύουν;
Η νέα γυναικοκτονία στην Καβάλα μας θυμίζει ακόμα, πως αυτού του είδους η βία δεν επηρεάζει μόνο γυναίκες, αλλά και παιδιά, οικογένειες, καθώς και τις κοινωνίες στο πλαίσιο των οποίων λαμβάνει χώρα το φαινόμενο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχουν δύο μικρά παιδιά κι όπως δείχνουν όλα τα επιστημονικά δεδομένα, κατά κανόνα, τα συγκεκριμένα παιδιά γίνονται εσωστρεφή, έχουν φοβίες, υποφέρουν από έλλειμμα επικοινωνίας και υστερούν στις σχολικές επιδόσεις, ενώ δεν αποκλείεται στην ενήλικη ζωή τους να γίνουν φορείς βίας.
Κατά συνέπεια, επανερχόμαστε στο καθοριστικό για τις γυναίκες και τα κινήματά τους αίτημα της αναγνώρισης της γυναικοκτονίας ως σεξιστικού, τιμωρητικού εγκλήματος και την ένταξη του όρου στον Ποινικό Κώδικα. Επίσης, επανερχόμαστε στα πάγια διαχρονικά αιτήματά μας, για τη λήψη όλων εκείνων των αναγκαίων πολιτικών και μέτρων που στοχεύουν, σύμφωνα και με όλους τους διεθνείς οργανισμούς, στην ενδυνάμωση των γυναικών, των δικαιωμάτων και των ελευθεριών τους, και με τη δημιουργία όλων των αναγκαίων δομών, έτσι ώστε όσες βιώνουν ή απειλούνται από βία που συνδέεται με το φύλο τους να είναι σε θέση να βρουν αποτελεσματικούς τρόπους για να τερματίσουν βίαιες σχέσεις και να προστατεύσουν τη ζωή τους.