Η συμμετοχή της ΧΕΝ Ελλάδος στην έκθεση “she’s gone”

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η συμμετοχή της ΧΕΝ Ελλάδος

στην Έκθεση “She’s gone” (Για ένα αδειανό πουκάμισο)

Στις 14 Δεκεμβρίου ολοκληρώθηκε η παρουσίαση της Έκθεσης “She’s gone” (Για ένα αδειανό πουκάμισο) στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη που συνδιοργανώθηκε με την Πρεσβεία του Ισραήλ στην Ελλάδα, στέλνοντας ένα ισχυρό μήνυμα ενάντια στο παγκόσμιο φαινόμενο της έμφυλης βίας και των γυναικοκτονιών που διαπράττονται από συζύγους, συντρόφους και άλλα μέλη της οικογένειας.

Η Έκθεση εγκαινιάστηκε στις 25 Νοεμβρίου (Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών) υπό την Αιγίδα της A.Ε. της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου.

Στο πλαίσιο της Έκθεσης πραγματοποιήθηκε ημερίδα με τίτλο «Έμφυλη Βία & Γυναικοκτονία» σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, ενώ διοργανώθηκαν από τη ΧΕΝ Ελλάδος τρία εργαστήρια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης.

Στη διάρκεια της ημερίδας, η Πρόεδρος της ΧΕΝ Ελλάδος, κα. Όλγα Γκίνη, στην τοποθέτησή της στην ενότητα «Στερεότυπα και προκαταλήψεις. Η ενοχοποίηση των γυναικών» αναφέρθηκε στους έμφυλους ρόλους και στα έμφυλα καλούπια που δημιουργούν ανισότητες, κατηγοριοποιούν και περιορίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και την εξέλιξη – ιδιαίτερα για τις γυναίκες κάθε ηλικίας- δημιουργώντας ένα ασφυκτικό κλοιό ανισότητας σε κάθε τομέα της ζωής (οικογένεια, εκπαίδευση, εργασία, σχέσεις, συμμετοχή στη δημόσια σφαίρα). Αναφέρθηκε στους αγώνες του φεμινιστικού γυναικείου κινήματος στη χώρα μας – στους οποίους η ΧΕΝ συμμετέχει πολύ ενεργά- που αμφισβητεί ευθέως την ταύτιση του κοινωνικού και βιολογικού φύλου. Μίλησε για τα στερεότυπα που αναπαράγονται και «κρύβονται» πολλές φορές πίσω από «αθώες» επιλογές, όπως το μπλε χρώμα για τα αγόρια ή προτροπές όπως το «τα αγόρια δεν κλαίνε», αλλά και τη γλώσσα και για τα στερεότυπα που αναπαράγονται δημιουργώντας γόνιμο έδαφος, για να ριζώσει η έμφυλη βία, την οποία παρακολουθούμε να εντείνεται και να κλιμακώνεται στις μέρες μας. Αναφέρθηκε στην συχνή αμφισβήτηση από το κοινωνικό περιβάλλον, τα ΜΜΕ, αλλά και τα δικαστήρια της προφανούς και ορθολογικά εδραιωμένης σχέσης θύτη – θύματος που οδηγεί άλλοτε σε λανθάνουσα και άλλοτε σε ξεκάθαρη αντιστροφή των ρόλων αυτών, με αποτέλεσμα το θύμα να τείνει να πάρει τη θέση του θύτη και αντίστροφα. Είπε χαρακτηριστικά: «Σε κανένα άλλο έγκλημα δεν συμβαίνει να ενοχοποιείται το θύμα. Εξετάζονται τα ρούχα που φορούσε, η ζωή που έκανε, η απόφαση που πήρε να συναντήσει κάποιον μόνη της το βράδυ στο σπίτι του… »

Η κα. Γκίνη ολοκληρώνοντας την τοποθέτησή της κάλεσε όλες και όλους, τους θεσμούς και την κοινωνία των πολιτών να αντιταχθούν στην επικίνδυνη αναπαραγωγή των στερεοτύπων, να ενημερωθούν, να ευαισθητοποιηθούν και να δράσουν ώστε να οδηγηθούμε σε μια κοινωνία πραγματικής ισότητας και ισοτιμίας.

Τα εργαστήρια ενημέρωσης & ευαισθητοποίησης από τη ΧΕΝ Ελλάδος

Στις 26 Νοεμβρίου υλοποιήθηκαν από τα επιστημονικά στελέχη της ΧΕΝ Ελλάδος δύο δια ζώσης εργαστήρια.

Το πρώτο με τίτλο «Έμφυλη βία: Πώς φτάνουμε ως εκεί; – Από την κακοποιητική συμπεριφορά στην κακοποιητική πράξη. Θύτης, θύμα, περίγυρος» στόχευσε στην ενημέρωση μέσα από την παρουσίαση:

• του ιστορικού πλαισίου της παγκόσμιας ημέρας για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών,
• του κοινωνικού και νομοθετικού πλαισίου της έμφυλης & ενδοοικογενειακής βίας, με αναφορά στις συναισθηματικές & ψυχολογικές εκφάνσεις της.

Το δεύτερο με τίτλο «Είμαστε δίπλα σου – Έμφυλη βία – Από το «εγώ» του θύματος στο «εμείς» της αλληλεγγύης και της συνηγορίας» μέσα από την ομαδική εργασία στόχευσε στην αποτύπωση του ρόλου όλων μας στην αντιμετώπιση της έμφυλης βίας.

Στις 11 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε το τρίτο κατά σειρά εργαστήριο με τη συμμετοχή 15 εφήβων, μαθητών του φροντιστηρίου Ξένων Γλωσσών ELC Anifadis από τη Χαλκίδα.

Τα παιδιά (αγόρια και κορίτσια) μέσα από τεχνικές ενεργής συμμετοχής διαπραγματεύτηκαν με τη βοήθεια των συντονιστριών έννοιες όπως:

• Τι είναι δικαίωμα – η Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού
• Ποιους αφορούν /προστατεύουν τα δικαιώματα – η αρχή της μη διάκρισης
• Τι σημαίνει παραβίαση – η κλιμάκωσή της έως τη βία
• Η κοινωνική πραγματικότητα: διακρίσεις & παραβιάσεις με βάση το φύλο
• Εφαρμογή-προώθηση-προστασία δικαιωμάτων – η έννοια της ατομικής και συλλογικής ευθύνης /υποχρέωσης

Ευχαριστούμε θερμά το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης για την εξαιρετική και γόνιμη συνεργασία όλο αυτό το διάστημα.