Παρέμβαση ΧΕΝ Ελλάδος στο 2ο Φόρουμ Θεσσαλονίκης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα
Παρέμβαση ΧΕΝ Ελλάδος στο 2ο Φόρουμ Θεσσαλονίκης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, «Δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης στις τοπικές κοινωνίες για τη βία κατά των γυναικών από τη ΧΕΝ»
Η ΧΕΝ Ελλάδος παρενέβη με εισήγηση «Δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης στις τοπικές κοινωνίες για τη βία κατά των γυναικών από τη ΧΕΝ» στο 2ο Φόρουμ Θεσσαλονίκης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στη Συνεδρία με θέμα «Γυναίκες θύματα έμφυλης βίας», την Παρασκευή το απόγευμα στις 4 Δεκεμβρίου 2020. Στην παρέμβασή της αναφέρθηκε στις αλληλεπιδράσεις με την τοπική κοινότητα για την ευαισθητοποίηση, ως προς την έμφυλη και ενδοοικογενειακή βία, από τα τοπικά κέντρα. Γυναίκες κάθε ηλικίας και κυρίως νέες ενεργοποιήθηκαν γύρω από τα κέντρα τους και συνέβαλαν στη διάχυση της ενημέρωσης της κοινότητάς τους, «εφευρίσκοντας» διάφορους τρόπους απεύθυνσης προς τα μέλη της, με την υλοποίηση των Προγραμμάτων της ΧΕΝ Ελλάδος με στόχο την αντιμετώπιση της βίας μέσα στην οικογένεια και της βίας, μέσα και έξω από την οικογένεια, σε βάρος των γυναικών.
Σε αυτό το πλαίσιο έγινε αναφορά κάποιων γενικότερων στοιχείων για την ΧΕΝ Ελλάδος και τις δράσεις της, ως μία από τις παλαιότερες γυναικείες οργανώσεις, καθώς και για την ίδρυση του πρώτου σωματείου, της ΧΕΝ στην Αθήνα, το 1923, από μικρασιάτισσες γυναίκες και κορίτσια πρόσφυγες και επίσης αναφέρθηκε και η ίδρυση το 1947 της ΧΕΝ Ελλάδος, ως συντονιστικού οργάνου των δράσεων των τοπικών οργανώσεων.
Επίσης αναφέρθηκαν οι ποικίλες δράσεις της ΧΕΝ Ελλάδος και των τοπικών της κέντρων για την αντιμετώπιση της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας από το 2017, όπως 1) η συμμετοχή στην Επιτροπή των γυναικείων οργανώσεων για την επικύρωση της «Σύμβασης» του Συμβουλίου της Ευρώπης και η συγκέντρωση πάνω από 25 000 υπογραφών για αυτό το σκοπό, 2) η εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης «Orange the World — 16 Μέρες Ακτιβισμού για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών», της παγκόσμιας καμπάνιας του ΟΗΕ κάθε χρόνο από τις 25 Νοεμβρίου (Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Βίας κατά των Γυναικών) μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου (Παγκόσμια Ημέρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), 3) το διετές πρόγραμμα «Αν_να», για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών στο χώρο και το χρόνο. Οι δράσεις αυτές συνδιαμορφώνουν μια φεμινιστική συνείδηση όλων των γυναικών της ΧΕΝ, σε μια συλλογική προσπάθεια ανατροπής της κουλτούρας της σιωπής για την έμφυλη και ενδοοικογενειακή βία.
Με αφορμή δε την υιοθέτηση του ψηφίσματος από την Παγκόσμια ΧΕΝ της πρότασης της ΧΕΝ Ελλάδος του όρου «γυναικοκτονία», για τους φόνους γυναικών και κοριτσιών λόγω του Φύλου τους, το 2019 στο 29ο Παγκόσμιο Συμβούλιο, έγινε μνεία στο έργο της Παγκόσμιας ΧΕΝ, καθώς επηρεάζει εκατομμύρια γυναικών και κοριτσιών των χωρών όπου έχει παρουσία. Η υιοθέτηση του όρου είναι σημαντική διότι αφενός συνεπάγεται την αναγνώριση του προβλήματος και αφετέρου τον αγώνα που δίνεται για την αντιμετώπισή του, εφόσον η γλώσσα δεν αναπαράγει μόνο τα δεδομένα του κόσμου γύρω μας, αλλά και δημιουργεί νέα δεδομένα πράξης και «συνείδησης». Τα τοπικά κέντρα ενημερώνουν, ευαισθητοποιούν, εφευρίσκουν, αναζητούν, προσκαλούν, συν – διοργανώνουν με την ευρύτερη κοινότητα, συνεχίζοντας, σε μια αμεσότητα με τους πολίτες και τους φορείς της, να αναδεικνύουν το φαινόμενο της βίας κατά των γυναικών σε όλες του τις εκφάνσεις και όλους τους χώρους που αυτή εκδηλώνεται.
“Φως… στη σκιά” Έμφυλη Βία στην εποχή του Covid-19
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
«Φως… στη Σκιά»
Η ΧΕΝ Ελλάδος, από τις παλαιότερες γυναικείες εθελοντικές οργανώσεις και με πληθώρα πρωτοπόρων δράσεων στο ενεργητικό της, στο πλαίσιο εκστρατείας για την αντιμετώπιση της έμφυλης βίας στην εποχή του COVID-19 διοργανώνει τον Ιανουάριο – Φεβρουάριο 2021, δωρεάν διαδικτυακά εργαστήρια ευαισθητοποίησης και ενδυνάμωσης 400 γυναικών με τίτλο:
«Φως… στη Σκιά», Έμφυλη Βία στην εποχή του Covid-19.
Κατά τη διάρκεια της καραντίνας λόγω της πανδημίας COVID-19, τα ποσοστά έμφυλης βίας στη χώρα μας και παγκοσμίως αυξάνονται αλματωδώς. Επιπρόσθετα, αυξάνεται η ανασφάλεια λόγω των αβέβαιων εργασιακών συνθηκών, η ένταση φαινομένων μισογυνισμού και σεξισμού και η διαιώνιση στερεοτύπων, τα οποία έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στην ψυχική και σωματική υγεία των γυναικών.
Η ΧΕΝ Ελλάδος, τοποθετεί όπως πάντα τη γυναίκα στο επίκεντρο των δράσεων της και αναδεικνύει τις επιπτώσεις της πανδημίας σε βάρος τους, σε όλα τα επίπεδα.
Στόχος της δράσης είναι:
- να μπορέσουν οι γυναίκες που θα συμμετέχουν να αντιμετωπίσουν τις καθημερινές προκλήσεις στην προσωπική, εργασιακή και κοινωνική τους ζωή με μεγαλύτερη δύναμη,
- να μη θεωρούν πώς αυτό που τους συμβαίνει αποτελεί μοναδική περίπτωση,
- να συνειδητοποιήσουν τις κοινωνικές ρίζες της έμφυλης βίας,
- να αποκτήσουν εξειδικευμένες πληροφορίες και γνώσεις από καταξιωμένες επιστήμονες, από το χώρο της ψυχολογίας, της υγείας, της νομικής και των social media που θα τις ενημερώσουν και θα απαντήσουν στις ερωτήσεις τους
Η δράση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα της Παγκόσμιας ΧΕΝ και του Οργανισμού Bread for the World και περιλαμβάνει:
4 διαδικτυακά εργαστήρια (workshops) για ενημέρωση και ενδυνάμωση
5 διαλόγους με την κοινότητα (community dialogues) για να ακουστεί η άποψη, να μοιραστεί η εμπειρία και να επέλθει αλλαγή στη ζωή και τον τόπο.
Η δράση θα υλοποιηθεί σε περιοχές όπου επλήγησαν περισσότερο από την πανδημία και συγκεκριμένα στην Αλεξανδρούπολη, τη Θεσσαλονίκη, τα Ιωάννινα, την Κομοτηνή, τη Λάρισα, τη Λέσβο, τις Σέρρες, τα Τρίκαλα και τη Χίο, καθώς και το νησί της Σάμου όπου πρόσφατα επλήγη από τον καταστρεπτικό σεισμό.
Τα εργαστήρια και οι διάλογοι με την κοινότητα θα διεξαχθούν μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας zoom.
Στις συμμετέχουσες των εργαστηρίων θα δοθούν βεβαιώσεις παρακολούθησης.
Πληροφορίες / Δηλώσεις Συμμετοχής:
Πατήστε ΕΔΩ για να δηλώσετε τη συμμετοχή σας
Για περισσότερες πληροφορίες/διευκρινίσεις: contactxen@xen.gr
16 Ημέρες Ακτιβισμού “Orange the World: Fund, Respond, Prevent, Collect”
Κάθε χρόνο, η ΧΕΝ Ελλάδος συμμετέχει στην παγκόσμια καμπάνια του ΟΗΕ «16 Days of Activism – Orange the World» η οποία ξεκινά στις 25 Νοεμβρίου (Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών) και ολοκληρώνεται 10 Δεκεμβρίου (Ημέρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), συμβολικές ημερομηνίες που δηλώνουν ότι η βία κατά των γυναικών είναι η μεγαλύτερη παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκοσμίως. Στο πλαίσιο αυτής της παγκόσμιας πρωτοβουλίας, ο Γ.Γ. του ΟΗΕ, Antonio Guterres, επεσήμανε το θέμα της καμπάνιας «Orange the World: Χρηματοδοτήστε – Ανταποκριθείτε – Αποτρέψτε – Συλλέξτε» καλώντας τις κυβερνήσεις αλλά και τους πολίτες να κινητοποιηθούν συλλογικά δημιουργώντας καινοτόμες δράσεις συνηγορίας.
Η εκστρατεία των Ηνωμένων Εθνών για την Ισότητα των Γυναικών ενισχύει την έκκληση για παγκόσμια δράση για τη γεφύρωση των κενών στις χρηματοδοτήσεις, τη διασφάλιση βασικών υπηρεσιών για επιβιώσασες από τη βία κατά τη διάρκεια της κρίσης της πανδημίας COVID-19, την εστίαση στην πρόληψη και τη συλλογή δεδομένων που μπορούν να βελτιώσουν τις υπηρεσίες διάσωσης για τις γυναίκες και τα κορίτσια.
Η χρονιά που διανύουμε ξεπερνάει κάθε προηγούμενη. Πριν την εμφάνιση του Covid-19, η βία κατά των γυναικών είχε ήδη αγγίξει ποσοστά πανδημίας. Πιο συγκεκριμένα, 243 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια παγκοσμίως κακοποιήθηκαν τη χρονιά που πέρασε από οικείο τους πρόσωπο, με ποσοστό χαμηλότερο του 40% να προχωράει σε καταγγελία ή αναζήτηση βοήθειας.
Καθώς οι χώρες λαμβάνουν περιοριστικά μέτρα για να σταματήσουν τη μετάδοση του ιού, η βία κατά των γυναικών και κυρίως η ενδοοικογενειακή βία εντείνεται. Σε ορισμένες χώρες η έκκληση για βοήθεια έχει πενταπλασιαστεί, ενώ σε άλλες οι καταγγελίες —σύμφωνα με επίσημα στοιχεία— έχουν μειωθεί σημαντικά αφού είναι περιορισμένη η πρόσβαση σε οποιαδήποτε μορφή έκκλησης για βοήθεια. Το κλείσιμο των σχολείων και η οικονομική πίεση κάνουν τις γυναίκες «φτωχότερες». Μακριά από εργασία και εκπαίδευση γίνονται ευάλωτες και βρίσκονται εκτεθειμένες σε κάθε είδους εκμετάλλευση, κακοποίηση, παρενόχληση.
Σήμερα, παρότι οι φωνές διαμαρτυρίας έχουν αγγίξει μια κορύφωση που είναι αδύνατον να αποσιωπηθεί ή να αγνοηθεί, η αποτελεσματική αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών απαιτεί μεγαλύτερες επενδύσεις, σωστή διαχείριση, συντονισμό και δράση. Δεν μπορεί να τεθεί σε δεύτερο επίπεδο —κάθε χώρα χρειάζεται να αντιδράσει, ειδικά αυτή την περίοδο που εκτυλίσσεται η κρίση λόγω Covid-19.
Όπως αναφέρει ο Γ.Γ. του ΟΗΕ, η κοινωνικο-οικονομική επίπτωση της πανδημίας δεν περιορίζεται σε μια δημόσια κρίση στον τομέα της υγείας. Τίθεται κίνδυνος για την ανθρωπότητα να χαθεί η πρόοδος δεκαετιών στην καταπολέμηση της φτώχειας, καθώς και της εξάλειψης των ήδη υψηλών επιπέδων ανισοτήτων. Καλεί, λοιπόν, κυβερνήσεις και πολίτες να ανταποκριθούν στο μήνυμα της καμπάνιας:
Orange the World 2020: Fund – Respond – Prevent – Collect
Χρηματοδοτήστε (Fund)
- Δώστε προτεραιότητα σε χρηματοδοτήσεις υπηρεσιών για την αποτροπή της βίας κατά των γυναικών καθώς και φορολογικά κίνητρα.
- Χρηματοδοτήστε οργανώσεις που στηρίζουν τα δικαιώματα των γυναικών στο πλαίσιο Covid-19 και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών.
- Διαθέστε χρηματοδοτικά πακέτα για την αποτροπή της βίας κατά των γυναικών σ’ ένα Παγκόσμιο Σχέδιο ανθρωπιστικής απόκρισης του Covid-19, στο πλαίσιο της κοινωνικο-οικονομικής επιρροής του ΟΗΕ.
Ανταποκριθείτε (Respond)
- Λάβετε μέτρα ώστε οι υπηρεσίες προστασίας θυμάτων βίας να συνεχίσουν το έργο τους ως απαραίτητες κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού.
- Προσφέρετε έστω και τις ελάχιστες δυνατές υπηρεσίες εκεί που δεν υπάρχουν.
Αποτρέψτε (Prevent)
- Δείξτε μηδενική ανοχή στη βία κατά των γυναικών με συγκεκριμένα προγράμματα και δράσεις.
- Τρέξτε καμπάνιες κινητοποίησης των πολιτών με στόχο την αλλαγή συμπεριφορών την περίοδο του Covid-19.
Συλλέξτε (Collect)
- Συλλέξτε στατιστικά στοιχεία με στόχο τη βελτίωση των υπηρεσιών και των προγραμμάτων για την αντιμετώπιση της έμφυλης βίας.
Οικογενειακό Δίκαιο-Συνεπιμέλεια
Το Υπόμνημα των γυναικείων οργανώσεων που παρατίθεται, απεστάλη στον Υπουργό Δικαιοσύνης στις 18/11/2020, στη Γενική Γραμματεία Ισότητας και σε άλλους φορείς. Διαμορφώθηκε με αφορμή την απόφαση του Υπ. Δικαιοσύνης (30.03.2020 Αρ. Πρωτ.:15479οικ./Φ.342) να συσταθεί Ειδική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή για να συζητηθεί στην ημερήσια διάταξη η αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου, κυρίως για θέματα που αφορούν τη γονική μέριμνα και την επιμέλεια. Να σημειωθεί ότι στο διάλογο δεν συμμετείχαν οι γυναικείες οργανώσεις. Οι υπογράφουσες το Υπόμνημα συμφωνούν ότι το Σύνταγμα, το οικογενειακό δίκαιο του 1983, η Σύμβαση της Κων/πολης καθώς και τα Διεθνή Κείμενα κατοχυρώνουν και προστατεύουν επαρκώς τα δικαιώματα του παιδιού. Ιδιαίτερα δε όσον αφορά το Οικογενειακό Δίκαιο, αποτελεί κατάκτηση του γυναικείου κινήματος και θεωρείται ένας από τους πιο προοδευτικούς νόμους για την Ισότητα των δύο φύλων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Υπόμνημα
Οικογενειακό δίκαιο-Συνεπιμέλεια
Με απόφαση του Υπ. Δικαιοσύνης (30.03.2020 Αρ. Πρωτ.:15479οικ./Φ.342) συστάθηκε Ειδική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή με αντικείμενο την αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου και επανήλθε στην ημερήσια διάταξη η συζήτηση για αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο, με την αιτιολογία ότι πέρασαν 40 χρόνια από τον αρχικό νόμο 1329/83 και υπάρχει ανάγκη για εκσυγχρονισμό.
Να επισημανθεί ότι αυτός ο νόμος είναι κατάκτηση του γυναικείου κινήματος και είναι ο πλέον προοδευτικός στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όλη αυτή η διαδικασία έχει ως αφορμή αίτημα κάποιων πατεράδων για υποχρεωτική συνεπιμέλεια με το σκεπτικό ότι στον υπάρχοντα νόμο δεν αναφέρεται ρητά ότι έχουν την δυνατότητα ουσιαστικής παρέμβασης στη ζωή του παιδιού τους μετά το διαζύγιο ή το χωρισμό.
Με βάση την ισότητα των φύλων και την εναρμόνιση εργασιακής και οικογενειακής ζωής και βέβαια και οι πατέρες έχουν την ίδια ευθύνη για την επιμέλεια του παιδιού τους .
Αν αυτό είναι το αίτημά τους δεν υπάρχει πρόβλημα, γιατί το υπάρχον οικογενειακό δίκαιο και η Διεθνής σύμβαση για τα Δικαιώματα του παιδιού που είναι νόμος στην χώρα μας, αντιμετωπίζουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτό το ζήτημα.
Με βάση τη διάταξη του άρθρου (1513 Α.Κ) είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εφόσον βέβαια οι γονείς συμφωνούν ορίζοντας τον τόπο διαμονής του παιδιού τους. Συνεπώς, υπάρχει σχετική πρόβλεψη στο οικογενειακό μας δίκαιο που αποτέλεσε σπουδαία τομή, με μόνη προϋπόθεση οι γονείς να είναι ώριμοι και να μην έχουν εχθρικές σχέσεις και διαφορές ως προς τον τρόπο ζωής και, που λόγω της σοβαρότητας και ωριμότητάς τους λαμβάνουν σοβαρά υπόψη το συμφέρον του παιδιού και επιθυμούν ο ενδεχόμενος ψυχικός τραυματισμός από το χωρισμός τους να είναι όσο το δυνατό μικρότερος.
Το κύριο, όμως, γι’ αυτούς είναι να υπάρξει δια νόμου υποχρέωση για εναλλασσόμενη κατοικία και έκπτωση από μέρος της διατροφής.
Επικαλούνται γι’ αυτό το Ψήφισμα 2079 του 2015 του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που αναφέρει σχετικές πρακτικές άλλων χωρών (Σουηδία, Γαλλία, κλπ.) καθώς και απαραίτητες δομές και θεσμούς που αποτελούν τις προϋποθέσεις, χωρίς να παίρνουν υπ’ όψη τους το επίπεδο ανάπτυξης κουλτούρας κάθε χώρας, όσον αφορά την ισότητα των φύλων, όπως άλλωστε καταδεικνύουν και τα πρόσφατα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων(EIGE) που δημοσίευσε τον Δείκτη Ισότητας των Φύλων για το 2019.
Ο υπάρχων νόμος για το οικογενειακό δίκαιο σε συνδυασμό με τον ν.2447/96 περιέχουν υποχρεώσεις εκ μέρους της πολιτείας για συγκρότηση οικογενειακού δικαστηρίου, όσο και κοινωνικές δομές. Ωστόσο, από έλλειψη πολιτικής βούλησης της Πολιτείας δεν ιδρύθηκαν ποτέ και μάλιστα σε κάθε Πρωτοδικείο οι αυτοτελείς κοινωνικές υπηρεσίες. Οι κοινωνικές αυτές υπηρεσίες θα ήταν στελεχωμένες από εξειδικευμένο προσωπικό, που θα διενεργούσαν ενδελεχή κοινωνική έρευνα των συνθηκών διαβίωσης του παιδιού, με την υποχρέωση σύνταξης γραπτής έκθεσης και ασφαλώς θα συνέδραμαν ουσιαστικά στον/στην δικαστή που θα επιλαμβάνονταν την εκάστοτε οικογενειακή υπόθεση. Ακόμα και το ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης αναφέρει ότι υπάρχει ανάγκη διαμεσολάβησης ανάμεσα στους γονείς με επιμελητές και διεπιστημονική ομάδα.
Αναφέρει, ακόμα, ότι δεν έχει κυρωθεί από την χώρα μας η 192 σύμβαση του 2003, που αφορά την επικοινωνία γονέων και τέκνων.
Το κείμενο –σχέδιο νόμου που προέκυψε από τις εργασίες της Ειδικής Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής και απεστάλη στο Ελληνικό Κοινοβούλιο για παρουσίαση δεν προτάσσει μια αιτιολογική έκθεση, ούτε έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους για τις δαπάνες που θα προκύψουν για την δημιουργία σώματος διαμεσολαβητών, ώστε να υπάρξει γνώση του σκεπτικού για τις τροποποιήσεις στο υφιστάμενο νομικό πλαίσιο.
Δεν υπήρξε συνεννόηση με την ΓΓΟΠΙΦ ούτε διαβούλευση με τις γυναικείες οργανώσεις, φορείς και συλλογικότητες.
Παρά ταύτα, οι υπογράφουσες το κείμενο γυναικείες οργανώσεις , επισημαίνουμε τα εξής
– το Ελληνικό δίκαιο προβλέπει στο πλαίσιο της γονικής μέριμνας τη συνεπιμέλεια, με την προϋπόθεση ότι συμφωνούν οι γονείς και ορίζουν την κατοικία του παιδιού, τη διαχείριση της περιουσίας του, την εκπαίδευσή του και γενικότερα την όλη διαμόρφωση του χαρακτήρα του.
– υπάρχουν γονείς που αντιδικούν και χρησιμοποιούν το παιδί ως εξιλαστήριο θύμα και αυτό δημιουργεί πρόβλημα για την συνεπιμέλεια και αντίκειται στις διατάξεις της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, όπου κύριο μέλημα είναι τα δικαιώματά του.
-η ενδεχόμενη θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας θα επιφέρει την αύξηση των δικαστικών διενέξεων και θα συμβάλει στην περαιτέρω αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας. Αν λάβουμε υπόψιν τους αδιανόητα αργούς ρυθμούς απονομής δικαιοσύνης, τη βία κατά των γυναικών που συνοδεύει τις δικαστικές διαμάχες αλλά και το κόστος τους, θα εξοντώσει κυριολεκτικά το πιο αδύναμο μέρος των γονέων, που είναι συνήθως η γυναίκα.
– Η απόφαση για εναλλασσόμενη κατοικία του παιδιού πρέπει να είναι με την συμφωνία των γονέων και όχι με απόφαση δικαστηρίου και με γνώμονα το συμφέρον του παιδιού και πρέπει η σχετική διάταξη από το κείμενο-σχέδιο νόμου να απαλειφθεί.
– Η διαμεσολάβηση θα έπρεπε να προηγείται του διαζυγίου, με προσπάθεια
να απαλύνονται οι αντιθέσεις των γονέων και να υπερισχύει το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.
-Στο άρθρο 6 εισάγεται επικίνδυνη ρύθμιση για την καταβολή διατροφής . Τι σημαίνει ότι αν δεν καταβάλει ο γονέας που υποχρεούται διατροφή, μπορεί να την καταβάλλει τρίτος; Ποιος, ο παππούς ή η γιαγιά, όπως πρόσφατα αποφάσισε σχετικά δικαστήριο;
΄Όταν και οι δύο γονείς είναι άνεργοι, στο πλαίσιο ανταποδοτικότητας των φόρων, η πολιτεία αναλαμβάνει την καταβολή ποσού για την εν γένει φροντίδα του τέκνου, όπως εξ άλλου αναφέρεται και στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, ώστε να υπάρχει μηνιαία οικονομική στήριξη από την πολιτεία στο γονέα που έχει την επιμέλεια, ανεξάρτητα αν εργάζεται ή όχι, στα πλαίσια της προστασίας του ανηλίκου από τη φτώχια(μακροχρόνια οικονομική κρίση, μικροί μισθοί, μεγάλη καθυστέρηση και μη εκτέλεση αποφάσεων για διατροφή), όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στις χώρες της Ευρώπης και της ΕΕ.
– Το ζήτημα της αποξένωσης, που αναφέρεται στο 1532 άρθρο, υπονοεί μια θεωρία που δεν είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη και αποδεκτή από την διεθνή επιστημονική κοινότητα, τον Π.Ο.Υ. και πρέπει να απαλειφθεί.
– Το πνεύμα και το γράμμα της πρότασης νόμου αντίκειται σε βασικές πρόνοιες της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης γι’ αυτό και η τυχόν κύρωσή του μπορεί να προσβληθεί και να ακυρωθεί (άρθρα 31,παρ.1 και 2 και 45, παρ.2).
Πιστεύουμε ότι:
-Οι ισχύουσες διατάξεις του Οικογενειακού Δικαίου είναι ικανοποιητικές και σύμφωνες με το Σύνταγμα και το Διεθνές Δίκαιο.
-η εφαρμογή του μπορεί να βελτιωθεί με την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων, κοινωνικών δομών, κ.α, που προβλέπονται από τον ν.2447/96 και δεν υλοποιήθηκαν μέχρι σήμερα
-η εναλλασσόμενη κατοικία δεν μπορεί να επιβληθεί από το δικαστήριο, ενάντια στη βούληση των γονέων και πρέπει η σχετική διάταξη από το κείμενο-σχέδιο νόμου να απαλειφθεί.
-άξονας του Οικογενειακού Δικαίου μας είναι το συμφέρον του παιδιού, όπως απαιτεί το Σύνταγμα και το Ευρωπαϊκό και Διεθνές Δίκαιο
-πρέπει να κυρωθεί άμεσα από τη χώρα μας η Νο. 192 σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης, για την επικοινωνία γονέων και τέκνων (Convention on Contact concerning Children), η οποία έχει υπογραφεί από τις 9/10/2003 χωρίς να έχει κυρωθεί μέχρι σήμερα.
ΖΗΤΑΜΕ
- Να αποσυρθεί το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης περί γονικής μέριμνας και επιμέλειας.
- Να γίνει διάλογος με τις γυναικείες οργανώσεις, φορείς και συλλογικότητες.
- Να πάρουν θέση ανοιχτή και ξεκάθαρη τα πολιτικά κόμματα για το σχέδιο νόμου περί γονικής μέριμνας και επιμέλειας.
- Η Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των φύλων να αναλάβει την ευθύνη της.
Οι Γυναικείες οργανώσεις και συλλογικότητες
Δίκτυο για την Αντιμετώπιση της Βίας κατά των Γυναικών
Ελληνικό Δίκτυο για την Φεμινιστική Απεργία
Ελληνικό Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης
Ένωση Γυναικών Ελλάδας ( Ε.Γ.Ε.)
Ένωση Ελληνίδων Νομικών
Κέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη (ΚΕΔΕ)
Κίνηση Δημοκρατικών Γυναικών
Σύνδεσμος Ελληνίδων Επιστημόνων (Σ.Ε.Ε.)
Σωματείο Γυναικείων Δικαιωμάτων «ΤΟ ΜΩΒ»
Χριστιανική Ένωσης Νεανίδων (ΧΕΝ) Ελλάδος
Διάλογος με την Επικαιρότητα
Ένα νέο κορίτσι μ’ ένα σακίδιο στην πλάτη περιπλανιέται και παρατηρεί. Η Αν_να, ο χαρακτήρας της ΧΕΝ Ελλάδος ταξιδεύει σ’ έναν ακαθόριστο χώρο – χρόνο και μαθαίνει ν’ αναγνωρίζει κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών. Με αφετηρία το Αν και προορισμό το Να βρίσκεται σ’ έναν διάλογο με την επικαιρότητα θέλοντας να αποκωδικοποιήσει τα γεγονότα και το πώς αυτά επηρεάζουν την κάθε γυναίκα.
Γιατί η Αν_να είναι κάθε γυναίκα που διεκδικεί ένα δίκαιο παρόν προσδοκώντας να παραδώσει στις επόμενες Άννες ένα καλύτερο μέλλον.
Ο Ιταλικός Νόμος προστατεύει τα παιδιά που αφήνει πίσω της μια γυναικοκτονία
Στην Ιταλία έχει θεσπισθεί Νόμος για τα ανήλικα ή ενήλικα παιδιά που ορφάνεψαν, λόγω γυναικοκτονίας.
Μεταξύ του 2000 και του 2015, περίπου 1600 ανήλικα και ενήλικα παιδιά ορφάνεψαν από την ενδοοικογενειακή βία στην Ιταλία. Το σχετικό νομοσχέδιο συντάχθηκε από την δικηγόρο Anna Maria Busia, μετά από την εμπειρία που είχε με σχετική υπόθεση (για είκοσι έτη) οπότε και συνειδητοποίησε το κενό στο νομικό τους σύστημα, το οποίο επικεντρωνόταν στον δράστη του εγκλήματος, με την τιμωρία τους και την καταδίκη του, αλλά όχι στην προστασία των θυμάτων. Τον Ιανουάριο 2018, η Ιταλία έγινε η πρώτη χώρα στην Ευρώπη και μια από τις πρώτες στον κόσμο που ψήφισαν μοναδικό νόμο για υποτροφίες, νομική και οικονομική βοήθεια, για κάλυψη ιατρικών και ψυχολογικών αναγκών, που λαμβάνει υπόψη σχεδόν κάθε πτυχή της ζωής των ιδιαίτερων αυτών ορφανών παρέχοντας τους, επίσης :
- υποστήριξη σε αστικές διαδικασίες
- δωρεάν θεραπείες
- οικονομική βοήθεια για την εκπαίδευσή τους
- βοήθεια για την ένταξη στην αγορά εργασίας
Παράλληλα, διασφαλίζει ότι θα παραλάβουν την κληρονομιά τους (ιδιοκτησία και κρατική σύνταξη) αποτρέποντας τον δράστη – αν είναι ο σύζυγος – να λάβει τη σύνταξη του θύματος. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στα ενήλικα ορφανά να αλλάξουν το επίθετό τους, για όσα έχουν το όνομα του πατέρα που δολοφόνησε τη μητέρα τους.
Αυτός ο Νόμος θα μπορούσε να υιοθετηθεί και να λειτουργήσει ως μοντέλο και για τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, με τις ανάλογες, βέβαια, προσαρμογές στο εσωτερικό δίκαιο της κάθε μιας, ιδιαίτερα τώρα με την αύξηση των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, λόγω της καραντίνας.
Ο χαρακτήρας “Άν_να” αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία της ΧΕΝ Ελλάδος και σχεδιάστηκε από τη Ζωή Μουζενίδου
Διάλογος με την Επικαιρότητα
Ένα νέο κορίτσι μ’ ένα σακίδιο στην πλάτη περιπλανιέται και παρατηρεί. Η Αν_να, ο χαρακτήρας της ΧΕΝ Ελλάδος ταξιδεύει σ’ έναν ακαθόριστο χώρο – χρόνο και μαθαίνει ν’ αναγνωρίζει κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών. Με αφετηρία το Αν και προορισμό το Να βρίσκεται σ’ έναν διάλογο με την επικαιρότητα θέλοντας να αποκωδικοποιήσει τα γεγονότα και το πώς αυτά επηρεάζουν την κάθε γυναίκα.
Γιατί η Αν_να είναι κάθε γυναίκα που διεκδικεί ένα δίκαιο παρόν προσδοκώντας να παραδώσει στις επόμενες Άννες ένα καλύτερο μέλλον.
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΗΓΕΣΙΑ
Η πρώτη γυναίκα αντιπρόεδρος στις ΗΠΑ
Αν και οι γυναίκες συγκεντρώνονται, κυρίως, σε επαγγέλματα, που «προσιδιάζουν» στο φύλο τους (οριζόντιος επαγγελματικός διαχωρισμός) και λιγότερο σε μη παραδοσιακούς, για το φύλο, επαγγελματικούς χώρους, ωστόσο, ακόμα και στα λεγόμενα «γυναικεία» επαγγέλματα, όπου συγκεντρώνονται περισσότερες γυναίκες, την πλειοψηφία των διευθυντικών θέσεων και των υψηλόβαθμων στελεχών την αποτελούν άντρες (κάθετος επαγγελματικός διαχωρισμός). Έτσι, δημιουργείται ένα «αντρικό πρότυπο» ηγεσίας, με κανόνες και συμπεριφορές που υιοθετούνται άτυπα μεν, αναπαράγονται στην καθημερινότητα των δύο φύλων δε.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις γυναίκες που βρίσκονται στο χώρο της πολιτικής, όπου και εκεί αντιμετωπίζουν εμπόδια και δυσκολίες ανέλιξης, όχι μόνο λόγω των έμφυλων κυρίαρχων κοινωνικών στερεοτύπων, αλλά και της επιπλέον ενασχόλησής τους με τις ενδοοικιακές μη αμειβόμενες εργασίες και υπηρεσίες φροντίδας.
Οι γυναίκες βουλευτές, υπουργοί και πρωθυπουργοί, δήμαρχοι και περιφερειάρχες, αρχηγοί καρτών, πρόεδροι και αντιπρόεδροι εθνών κατέχουν πολύ λιγότερες θέσεις, συγκριτικά με τους άντρες, παγκοσμίως, παρά την ολοένα και αυξανόμενη ενεργή συμμετοχή τους στην πολιτική σκηνή (κόμματα, συλλόγους, οργανώσεις, κινήματα).
Είναι σημαντικό επομένως για τις νεότερες γενιές να υπάρχουν γυναίκες στην κεφαλή της πολιτικής σκηνής, ώστε να γίνεται αντιληπτή η ισότητα και στην πράξη. Είναι σημαντικό που στην Ελλάδα υπάρχει γυναίκα Πρόεδρος της Δημοκρατίας και στις τελευταίες εκλογές των ΗΠΑ γυναίκα αντιπρόεδρος. Σημαντικό να προωθούνται στα κορίτσια και τα αγόρια πρότυπα ενεργών στη δημόσια σφαίρα γυναικών, ανθρώπων ικανών, ανεξαρτήτως του φύλου τους. Είναι σημαντικό η κριτική που ασκείται στους ηγέτες να σχετίζεται με το έργο τους (καλό ή κακό) και όχι με το φύλο τους.
Η πρώτη γυναίκα αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, εκτός από το ότι είναι γυναίκα, έχει και ένα επιπλέον «πρόσημο» : είναι και έγχρωμη (ήταν και η δεύτερη γυναίκα έγχρωμη γερουσιαστής, από το 2016) σε μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη για τα δικαιώματα των έγχρωμων στις ΗΠΑ. Διττός, επομένως, ο συμβολισμός με την άνοδο της Καμάλα Χάρις στην εξουσία : ράπισμα τόσο εναντίον του σεξισμού και της έμφυλης ανισότητας, όσο και εναντίον του ρατσισμού και της φυλετικής ανισότητας.
Ανεξάρτητα, λοιπόν, από το αν θα συμφωνήσει κανείς με το ρόλο της στην πολιτική σκηνή, ένα είναι βέβαιο : η παρουσία της σε αυτήν καταρρίπτει στην πράξη τα στερεότυπα κάθε μορφής.
Ο χαρακτήρας “Άν_να” αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία της ΧΕΝ Ελλάδος και σχεδιάστηκε από τη Ζωή Μουζενίδου
Διάλογος με την Επικαιρότητα
Ένα νέο κορίτσι μ’ ένα σακίδιο στην πλάτη περιπλανιέται και παρατηρεί. Η Αν_να, ο χαρακτήρας της ΧΕΝ Ελλάδος ταξιδεύει σ’ έναν ακαθόριστο χώρο – χρόνο και μαθαίνει ν’ αναγνωρίζει κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών. Με αφετηρία το Αν και προορισμό το Να βρίσκεται σ’ έναν διάλογο με την επικαιρότητα θέλοντας να αποκωδικοποιήσει τα γεγονότα και το πώς αυτά επηρεάζουν την κάθε γυναίκα.
Γιατί η Αν_να είναι κάθε γυναίκα που διεκδικεί ένα δίκαιο παρόν προσδοκώντας να παραδώσει στις επόμενες Άννες ένα καλύτερο μέλλον.
Η Ισότητα των Φύλων στην Ελλάδα
Σύμφωνα με τις τελευταίες μετρήσεις για τον Δείκτη Ισότητας των Φύλων, από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων (EIGE) η ΕΕ, με βαθμολογία 67,9 στα 100, απέχει τουλάχιστον 60 χρόνια από την επίτευξη της πλήρους ισότητας των φύλων, ενώ η Ελλάδα (με την Ουγγαρία και τη Ρουμανία) βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις.
Παρά τα βήματα ισότητας που έχουν γίνει, οι δομικές ανισότητες με την αναπαραγωγή των στερεοτύπων εξακολουθούν να εμποδίζουν την πλήρη ισότητα των φύλων και ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες με την υγειονομική κρίση, τα εμπόδια φαίνεται ότι έχουν αυξηθεί.
Ο παραδοσιακός διαχωρισμός των εργασιών στην οικογένεια είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην ισότητα και ακολουθεί και ο αντίστοιχος διαχωρισμός στην εξωοικιακή εργασία, στα πλαίσια της Αγοράς.
Έτσι, οι γυναίκες συγκεντρώνονται σε τομείς «οικείους» προς τις δεξιότητές τους (τις οποίες έχουν αναπτύξει σύμφωνα με την κοινωνικοποίησή τους) και που αποτελούν «προέκταση» του ρόλου τους στο σπίτι ως συζύγων, μητέρων κλπ.: Οι τομείς αυτοί είναι οι υπηρεσίες παροχής φροντίδας (μαιευτική, νοσηλευτική …) η εκπαίδευση (δημόσια και ιδιωτική) ο τριτογενής τομέας γενικότερα (καταστήματα, γραμματειακή υποστήριξη …).
Πρόκειται για χώρους εργασίας, που, στις περισσότερες περιπτώσεις, έχουν μικρή έως καθόλου δυνατότητα εξέλιξης και χαμηλές απολαβές, κυρίως, στον ιδιωτικό τομέα. Και, παρά την εδώ και έναν αιώνα συνεχή παρουσία γυναικών στην εξωοικιακή εργασία, ο μισθός τους εξακολουθεί να θεωρείται «βοηθητικός» και η βασική τους «αποστολή» εξακολουθεί να επικεντρώνεται στην ιδιωτική σφαίρα.
Σύμφωνα δε με τα ευρήματα του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων, ακόμα και η διαδικτυακή εργασία αναπαράγει παραδοσιακές ανισότητες μεταξύ των φύλων και το χάσμα στις αμοιβές, καθώς οι γυναίκες εργάζονται σε χρονοβόρες και ελάχιστα αμειβόμενες εργασίες (μεταφράσεις ή οικιακές υπηρεσίες)
Οι γυναίκες στην πλειοψηφία τους υπολείπονται σε ικανοποιητικά αμειβόμενη εργασία, υπολείπονται σε ελεύθερο για τον εαυτό τους χρόνο και φαίνεται ότι άντρες και γυναίκες αντιμετωπίζουν μεν μια κοινή νέα πραγματικότητα με την υγειονομική κρίση, αλλά οι επιπτώσεις της, διαφοροποιούν τις ήδη επιβαρυμένες συνθήκες ζωής και τις ανισότητες σε βάρος των γυναικών εφόσον:
Αυτές εξακολουθούν να επιφορτίζονται με εργασίες της οικιακής σφαίρας
Αυτές εξακολουθούν να υφίστανται τις ακόμα χειρότερες συνθήκες εργασίας.
Αυτές εξακολουθούν να υπό – εκπροσωπούνται στη δημόσια σφαίρα, σε διοικητικές θέσεις και σε υψηλά πόστα
Αυτές εξακολουθούν να αποτελούν, στην πλειοψηφία τους, τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας.
Το Σύνταγμα στην Ελλάδα και το εν γένει θεσμικό πλαίσιο έχει κατοχυρώσει την Ισότητα μεταξύ των δύο φύλων, αλλά η καθημερινή πραγματικότητα, εντέλει, την ανατρέπει.
Και αυτή η καθημερινότητα είναι που καταγράφεται στα δεδομένα των στατιστικών.
Μπορούμε να την αλλάξουμε;
Είναι μια πρόκληση η αλλαγή για το ισχύον αξιακό σύστημα των έμφυλων ανισοτήτων, αλλά και μια πρόσκληση για όλους και όλες -κυρίως τις νεότερες γενιές- στον αγώνα για την ανατροπή των αδικιών που γίνονται στους ανθρώπους λόγω του φύλου τους.
Ο χαρακτήρας “Άν_να” αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία της ΧΕΝ Ελλάδος και σχεδιάστηκε από τη Ζωή Μουζενίδου
Ευρωπαϊκό Φόρουμ : 1ο εργαστήρι στα πλαίσια της Συνέλευσης των Γυναικών: “Economic violence against women and girls: COVID-19 gives us attention”.
Την Παρασκευή 30/10 διεξήχθη το 1ο εργαστήρι Συνέλευσης Γυναικών του Ευρωπαϊκού Φόρουμ με θέμα:“Economic violence against women and girls: COVID-19 gives us attention”
το οποίο παρακολούθησε εκπρόσωπος από το επιστημονικό προσωπικό της ΧΕΝ Ελλάδος.
Ομιλήτριες:
Alyssa Ahrabare (European Network of Migrant women)
Elena Blasco (Secretary for equality at Comisiones Obreras)
Laeticia Thissen (Policy Advisor on Gender Equality at the Foundation for European Progressive Studies / FEPS))
Maria Grammatikou (Professor, Trade-Unionist)
Marina Monaco (European Trade Union Confederation)
Moderator : Jeanne Ponte (Générations)
Η συντονίστρια Jeanne Ponte έκανε μια εισαγωγή στο θέμα, αναφέροντας πως ο κορονοϊός έπληξε ακόμα περισσότερο τις εργασιακές σχέσεις των γυναικών, που ήταν περισσότερο ευάλωτες έτσι και αλλιώς στον τομέα αυτό.
Η Alyssa Ahrabare από την Γαλλία, από το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Μεταναστριών Γυναικών, αναφέρθηκε, κυρίως, στη μαύρη εργασία μεταναστριών από τη Β. Αφρική στην Ισπανία και τη Γαλλία, με χαμηλούς μισθούς / ημερομίσθια, χωρίς συμβάσεις και χωρίς ασφάλιση, μεταξύ των οποίων υπάρχουν και γυναίκες χωρίς καθόλου «χαρτιά» (νόμιμα έγγραφα διαμονή και εργασίας) και οι οποίες υφίστανται πολύ χειρότερες εργασιακές συνθήκες. Παρατηρείται, ιδιαίτερα με την υγειονομική κρίση, μια πιο εκτεταμένη «φτωχοποίηση» των γυναικών, ακόμα και των εργαζομένων. Ανέφερε επίσης ότι πολλές γυναίκες καταφεύγουν, λόγω φτώχειας, στην πορνεία. Για την ομιλήτρια το πρόβλημα έγκειται στην αδυναμία συνδικαλισμού των περισσότερων εργαζομένων γυναικών, οι οποίες είναι «μόνες» η καθεμιά απέναντι στην εργοδοσία. Προτείνει να υιοθετηθούν από την ΕΕ νομικά μέτρα για την εργοδοσία, ώστε να υπάρχει διαφάνεια, σε σχέση με τη μισθοδοσία και να ακολουθείται, γενικότερα, μια στρατηγική διαφάνειας στις εργασιακές σχέσεις, τις συμβάσεις, τους μισθούς κλπ. Πρότεινε επίσης να εφαρμοσθεί το Σύνταγμα (οι νόμοι για την Ισότητα των δύο φύλων) και στις πρώην γαλλικές αποικίες και να ακολουθούνται συγκεκριμένες στρατηγικές ένταξης των γυναικών, βάσει των δεξιοτήτων τους, στους εργασιακούς τομείς.
Η Elena Blasco, Γραμματέας Ισότητας των Επιτροπών για τα Δικαιώματα των Εργαζομένων από την Ισπανία, αναφέρθηκε, κυρίως στα αίτια των έμφυλων εργασιακών ανισοτήτων, οι οποίες αυξήθηκαν με την υγειονομική κρίση και οι οποίες βασίζονται στις δομικές / εγγενείς ανισότητες μεταξύ των φύλων, που προϋπήρχαν του Covid 19. Οι δομικές ανισότητες προκαλούν την οικονομική βία την οποία βιώνουν οι γυναίκες στην εποχή Covid 19. Η καταπολέμηση των έμφυλων ανισοτήτων πρέπει να γίνει και στην ιδιωτική και στη δημόσια σφαίρα, εφόσον η μία σχετίζεται με την άλλη
Η Laeticia Thissen, Σύμβουλος για την πολιτική στην ισότητα των φύλων στο Ίδρυμα Ευρωπαϊκών Προοδευτικών Σπουδών της Σουηδίας, αναφέρθηκε στην Οικονομία της πρόνοιας και της φροντίδας σε σχέση με την ισότητα των φύλων.
Ιδιαίτερα αναφέρθηκε στη φροντίδα που παρέχει η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών στο σπίτι, στα παιδιά, στα ηλικιωμένα άτομα, ή στα άτομα που χρήζουν φροντίδας.
Οι γυναίκες, δαπανώντας σημαντικό χρόνο εργασίας στην οικιακή φροντίδα, δεν μπορούν να συναγωνισθούν τους άντρες συναδέλφους τους στην καριέρα και στην ανοδική επαγγελματική εξέλιξη, με αποτέλεσμα, ιδίως σε περιόδους κρίσης, αυτές οι ανισότητες να εντείνονται και να τις πλήττουν πολύ περισσότερο
Στη συνέχεια μίλησε η Ελληνίδα Μαρία Γραμματικού, καθηγήτρια ξένων γλωσσών και συνδικαλίστρια, η οποία είπε πως ο χώρος της εκπαίδευσης είναι ένας «γυναικείος» χώρος, αφού εργάζονται περισσότερες γυναίκες. Με την υγειονομική κρίση, εφαρμόσθηκε η τηλεκπαίδευση από τα φροντιστήρια και κάποια ιδιωτικά σχολεία, όπου η ώρα εργασίας αυξήθηκε σε 60’, αντί για 45’ και οι σχέσεις με τα παιδιά άλλαξαν, αλλά οι συμβάσεις δεν μετατράπηκαν προκειμένου να αντιστοιχούν στις νέες συνθήκες. Αναρωτήθηκε κατά πόσο είναι νόμιμο να κινηματογραφούνται τα μαθήματα και ανέφερε πως άντρες και γυναίκες εκπαιδευτικοί του ιδιωτικού τομέα έχασαν την εργασία τους, όταν τα εκπαιδευτήρια που δούλευαν δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στις νέες συνθήκες (του Covid 19) επειδή οι χώροι για τις τάξεις στην Ελλάδα είναι μικροί (και σταμάτησαν οι γονείς να πηγαίνουν τα παιδιά τους) ενώ άλλα φροντιστήρια δεν είχαν δυνατότητα για τηλεκπαίδευση. Πολλοί / πολλές εκπαιδευτικοί δεν παίρνουν την ασφάλιση που τους αναλογεί και δεν έχουν καν συμβάσεις. Στην Ελλάδα δεν γίνονται, πλέον έλεγχοι για τις εργασιακές συνθήκες των εκπαιδευτικών, έναν «γυναικείο» κυρίως κλάδο. Προτείνει να ενταθούν οι έλεγχοι και να πιέσουν τα συνδικάτα σε αυτό
Η Marina Monaco από τις Βρυξέλλες από την Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων αναφέρθηκε στην ανισότητα των μισθών μεταξύ γυναικών και αντρών, η οποία ενισχύθηκε λόγω Covid 19 και έκανε και αυτή αναφορά στην άνιση κατανομή εργασίας στο σπίτι που ενδυναμώνει τις ανισότητες και την ανάγκη συνδικαλιστικής ένταξης των γυναικών, για να αντιμετωπίσουν τις εργασιακές ανισότητες
Διάλογος με την Επικαιρότητα
Ένα νέο κορίτσι μ’ ένα σακίδιο στην πλάτη περιπλανιέται και παρατηρεί. Η Αν_να, ο χαρακτήρας της ΧΕΝ Ελλάδος ταξιδεύει σ’ έναν ακαθόριστο χώρο – χρόνο και μαθαίνει ν’ αναγνωρίζει κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών. Με αφετηρία το Αν και προορισμό το Να βρίσκεται σ’ έναν διάλογο με την επικαιρότητα θέλοντας να αποκωδικοποιήσει τα γεγονότα και το πώς αυτά επηρεάζουν την κάθε γυναίκα.
Γιατί η Αν_να είναι κάθε γυναίκα που διεκδικεί ένα δίκαιο παρόν προσδοκώντας να παραδώσει στις επόμενες Άννες ένα καλύτερο μέλλον
Έμφυλης βίας συνέχεια … οι δίκες μάς θυμίζουν …
Οι δίκες για τα θύματα επαναφέρουν με τραγικό τρόπο στη μνήμη μας πόσο σημαντικό, εντέλει, ρόλο παίζει το κοινωνικό φύλο ενός ανθρώπινου όντος για την επιβίωσή του, ή / και για τη σωματική του ακεραιότητα, σε μια πατριαρχική / σεξιστική κοινωνία.
Δεν έχει σημασία αν είσαι επιστήμονας, ή, φοιτήτρια,
Δεν έχει σημασία η ηλικία σου,
Δεν έχει σημασία τι φοράς, πώς το φοράς
Δεν έχει σημασία η ώρα που κυκλοφορείς, πρωί ή βράδυ,
Δεν έχει σημασία το μυαλό ή η ψυχή σου, η ποιότητά σου σαν ανθρώπου,
Ανά πάσα στιγμή μπορεί να εξοντωθείς, ψυχικά, συναισθηματικά, ή, φυσικά, σωματικά.
Γιατί το μόνο που πραγματικά έχει σημασία και απειλεί τη ζωή σου είναι το κοινωνικό σου φύλο.
Το ότι είσαι γυναίκα σε βάζει αυτόματα σε θέση «άμυνας» : καλείσαι να «αντιμετωπίσεις» στερεοτυπικές συμπεριφορές και αντιλήψεις που σε θεωρούν σεξουαλικό αντικείμενο … συμπεριφορές και αντιλήψεις που σε θεωρούν ανάξια να ζεις … που σε θεωρούν κατώτερη … σε βλέπουν ως δαίμονα … Συμπεριφορές και αντιλήψεις που σε θεωρούν καθόλα «ένοχη» και άξια κάθε μορφής «τιμωρίας», ακόμα και όταν είσαι το θύμα.
Η δίκη που γίνεται αυτές τις μέρες μάς υπενθυμίζει, μεταξύ άλλων, την θλιβερή συνέπεια του να είσαι γυναίκα
Και αυτό δεν θα σταματήσει, όσο παραδειγματικά και να τιμωρηθούν βιαστές και δολοφόνοι φοιτητριών και καθηγητριών (χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν χρειάζεται να εφαρμοσθεί η αυστηρότερη των ποινών για τέτοια εγκλήματα) δεν θα σταματήσει να υπάρχει, παρά μόνο αν σταματήσουν να (ανά- ) παράγονται οι θανατηφόρες και απαξιωτικές έμφυλες αντιλήψεις, ανά τον κόσμο (εδώ και αιώνες).
Αν θα σταματήσουμε να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με σεξιστικές αντιλήψεις,
Αν θα αρχίσουμε να εφαρμόζουμε πραγματικά την έμφυλη ισότητα,
Αν κοινωνικοποιούνται τα παιδιά μας, κορίτσια και αγόρια, αποδοκιμάζοντας κάθε ανισότητα,
Αν αφήνονται στην ομορφιά της ενσυναίσθησης του ενός για τον άλλο,
Πολιτεία, σχολεία, οικογένειες και κοινωνία, ο καθένας μας ξεχωριστά στην καθημερινότητά μας.
Τότε μόνον θα σταματήσουν να υπάρχουν θύτες και θύματα,
Για να μην θρηνούμε αύριο κάποια άλλη Ελένη ή Σούζαν,
Στη μνήμη της Ελένης, της Σούζαν, όλων των θυμάτων της έμφυλης βίας
Ο χαρακτήρας “Άν_να” αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία της ΧΕΝ Ελλάδος και σχεδιάστηκε από τη Ζωή Μουζενίδου
Διάλογος με την Επικαιρότητα
Ένα νέο κορίτσι μ’ ένα σακίδιο στην πλάτη περιπλανιέται και παρατηρεί. Η Αν_να, ο χαρακτήρας της ΧΕΝ Ελλάδος ταξιδεύει σ’ έναν ακαθόριστο χώρο – χρόνο και μαθαίνει ν’ αναγνωρίζει κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών. Με αφετηρία το Αν και προορισμό το Να βρίσκεται σ’ έναν διάλογο με την επικαιρότητα θέλοντας να αποκωδικοποιήσει τα γεγονότα και το πώς αυτά επηρεάζουν την κάθε γυναίκα.
Γιατί η Αν_να είναι κάθε γυναίκα που διεκδικεί ένα δίκαιο παρόν προσδοκώντας να παραδώσει στις επόμενες Άννες ένα καλύτερο μέλλον
Έμφυλη Διαδικτυακή βία
Οι έμφυλες ανισότητες και οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών διαχρονικές, διαταξικές και διατοπικές, εκφράζονται με διάφορες μορφές βίας, σωματική, σεξουαλική, ψυχολογική, οικονομική, λεκτική κλπ. Μια από τις μορφές αυτές, περισσότερο «σύγχρονη» είναι και η διαδικτυακή βία.
Και αυτή με τη σειρά της διακρίνεται σε διάφορες μορφές, που ξεκινούν από σεξουαλική συστηματική παρενόχληση και μπορεί να φτάνουν μέχρι τη μη συναινετική διαρροή διαφόρων προσωπικών στοιχείων, ιδιωτικών φωτογραφιών κλπ της γυναίκας από πρώην συντρόφους της, ή, ακόμα και μέχρι απειλές για βιασμό, σωματικές επιθέσεις, δυσφήμιση στο χώρο εργασίας της ή, γενικότερα, στο κοινωνικό της περιβάλλον, από γνωστά, ή άγνωστα, σε αυτήν, πρόσωπα.
Οι δράστες των διαδικτυακών επιθέσεων, ακριβώς, όπως και αυτοί της «πραγματικής ζωής», έχοντας σαν τελικό σκοπό τους την υποταγή των γυναικών και την επίδειξη της κοινωνικής τους «δύναμης» και εξουσίας, χρησιμοποιούν σεξιστικά και προσβλητικά σχόλια, συνοδευόμενα, τις περισσότερες φορές από μηνύματα με απειλές για άσκηση σωματικής ή/και σεξουαλικής βίας, τρομοκρατώντας, με αυτόν τον τρόπο, τα θύματά τους, που, συχνά, μην βρίσκοντας άλλους τρόπους «διαφυγής», σταματούν να χρησιμοποιούν τα κοινωνικά μέσα.
Η τακτική της μη καταγγελίας επιθέσεων, απειλών κλπ ακολουθείται συχνά από τα κορίτσια και τις γυναίκες, επειδή, αν και θύματα, γνωρίζουν ότι, συχνά, αντιμετωπίζονται ως ένοχες και θεωρούνται ότι «προκαλούν», με αποτέλεσμα η στάση τους αυτή να «ενθαρρύνει» τη δράση των κακοποιητών τους.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η μόνη «λύση» που μπορεί να βρει ένα κορίτσι ή μια νέα γυναίκα (καθώς αυτές είναι οι κυρίως αποδέκτες της διαδικτυακής βίας) είναι η απομάκρυνση από τα κοινωνικά μέσα.
Η αποστασιοποίηση αυτή, όμως, μπορεί να οδηγήσει σε γενικότερη παθητική στάση και να αποθαρρύνει την όποια συμμετοχή τους στη δημόσια σφαίρα, καθώς και σε άλλες κοινωνικές δράσεις.
Θα πρέπει, επομένως, αφενός, να αρχίσει μια συστηματική καταγραφή και επεξεργασία της έμφυλης και σεξιστικής διαδικτυακής παρενόχλησης, από τις αρμόδιες αρχές, με σκοπό την αναγνώριση του προβλήματος, καθώς και την επαρκή θεσμική του αντιμετώπιση, αφετέρου, να υπάρξει μια ενημέρωση πάνω σ αυτό, για να ευαισθητοποιηθεί το ευρύτερο κοινό και να αναδειχθεί η πραγματικότητα που υποκρύπτεται πίσω από την έμφυλη βία :
Οι γυναίκες δεν είναι οι ένοχες, είναι τα θύματα
Οι γυναίκες και τα κορίτσια υφίστανται βία στο διαδίκτυο και αλλού, όχι επειδή «την προκαλούν», ούτε επειδή «τα θέλουν», αλλά, επειδή, είναι γυναίκες και κορίτσια σε μια πατριαρχικά και σεξιστικά δομημένη κοινωνία.
Ο χαρακτήρας “Άν_να” αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία της ΧΕΝ Ελλάδος και σχεδιάστηκε από τη Ζωή Μουζενίδου)